IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
Alphabetical [« »] finiret 5 finiretur 4 finiri 5 finis 50 finisque 1 finisset 2 finit 2 | Frequency [« »] 50 cornelium 50 egregie 50 fierent 50 finis 50 gloriae 50 gratiae 50 hominibus | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances finis |
Lib. Cap. Par.
1 I, 1, 3| quem nunc Tiberim vocant, finis esset. Silvius deinde regnat 2 I, 8, 44| appellatum, quia is censendo finis factus est. Milia octoginta 3 I, 9, 50| intervenit Tarquinius. Is finis orationi fuit; aversi omnes 4 II, 2, 15| libertati erit in illa urbe finis, idem urbi sit. Proinde 5 II, 3, 30| Vetusius consul missus est; is finis populationibus fuit. Cessere 6 III, 1, 4| castra recepit. Neque is finis periculi fuit; namque et 7 III, 5, 36| Ille finis Appio alienae personae ferendae 8 III, 6, 44| Tarquinios expulerat, ut non finis solum idem decemviris qui 9 III, 9, 67| tulimus et ferimus. Qui finis erit discordiarum? Ecquando 10 III, 9, 70| equosque spiculis confodere. Is finis pugnae equestris fuit. Tunc 11 IV, 1, 6| negarentur posse; nec ante finis contentionum fuit, cum et 12 IV, 5, 39| nequaquam inulti; nec pugnae finis ante noctem fuit.. Consul 13 V, 2, 13| perniciei quando nec causa nec finis inveniebatur, libri Sibyllini 14 V, 3, 21| ab inermi abstineatur. Is finis sanguinis fuit. Dedi inde 15 VI, 3, 13| sequendique non ante noctem finis fuit. capta quoque ac direpta 16 VI, 5, 33| perseverandum in bello faceret. finis certaminis fuit postquam 17 VI, 5, 42| factus. et ne is quidem finis certaminum fuit. quia patricii 18 VIII, 5, 24| se suos redempturam. is finis laceratione fuit, sepultumque 19 VIII, 5, 25| Graeci obsidebantur iam finis aderat. nam praeterquam 20 X, 2, 11| tertius ab eo casu dies finis vitae consuli fuit. Quo 21 X, 3, 20| Decioque prorogati imperii finis aderat - fama de Samnitium 22 X, 5, 47| erat, et libri aditi quinam finis aut quod remedium eius mali 23 XXI, 1, 2| renovaverat populus Romanus ut finis utriusque imperii esset 24 XXI, 3, 25| occiderunt, sex signa ademere. Finis et Gallis territandi et 25 XXI, 6, 56| elephantos prope omnes absumpsit. Finis insequendi hostis Poenis 26 XXII, 7, 57a| placare et quaenam futura finis tantis cladibus foret. Interim 27 XXIV, 1, 6| ferme <mediam> dividit, finis regni Syracusani ac Punici 28 XXIV, 4, 22| semel gladiis timentem qui finis caedibus esset futurus, 29 XXV, 2, 11| igni corruperunt, isque finis Hannibali fuit ea parte 30 XXVI, 8, 46| tum signo dato caedibus finis factus, ad praedam victores 31 XXVII, 3, 14| immittit Marcellus, nec ante finis sequendi est factus quam 32 XXIX, 6, 32| ulterioris ripae emerserunt. is finis Bucari sequendi fuit, nec 33 XXXII, 5, 35| altercando tereretur et aliqui finis rei imponi posset, cum ipso 34 XXXIV, 2, 13| sui Hiberus fluvius esset finis. nunc cum duo praetores, 35 XXXVI, 3, 17| Gadibus ad mare rubrum Oceano finis terminemus, qui orbem terrarum 36 XXXVI, 3, 20| revocato extemplo milite finis populandi factus; castigati 37 XXXVII, 5, 33| Aeniorum Maronitarumque finis, nuntiatur victam regiam 38 XXXVIII, 1, 2| flumen traiecerint. Hic finis sequendi fuit. Inde tuto 39 XXXVIII, 2, 14| praemittit. Huic agmini iam finis ingredienti legati occurrerunt 40 XXXVIII, 2, 14| facere; orabant, ut pacatus finis iniret cohiberetque a populatione 41 XXXVIII, 2, 18| magnarumque praeterea gentium finis contigit, quarum commercium 42 XXXVIII, 3, 25| sunt pacis condiciones; finis rei quia absentibus ducibus 43 XXXVIII, 3, 33| Achaei secum adduxerant in finis, quia nihil aeque alienaturum 44 XXXVIII, 4, 41| perventum est. Inde Aeniorum finis praeter Apollinis, Zerynthium 45 XLI, 2, 10| hibernassent, principio veris in finis Histrorum exercitum introduxerunt; 46 XLI, 3, 21| sufficitur. cum pestilentiae finis non fieret, senatus decrevit, 47 XLIV, 2, 14| stetisset, quo minus belli finis fieret, adversus eos quid 48 XLV, 1, 9| propinquae urbes acceperunt.~ Hic finis belli, cum quadriennium 49 XLV, 1, 9| Romanos ac Persea fuit idemque finis incluti per Europae plerumque 50 XLV, 1, 9| Indiamque, qua terrarum ultumos finis rubrum mare amplectitur,