Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  17|              si capta foret, Aurunci passi; principes securi percussi,
 2      II,    5,  60|        populabundum hostem per agros passi; nec ullo ante bello latius
 3     III,    1,   3|        recepere, uri sua popularique passi. Consul cum aliquotiens
 4     III,    3,  19|             haberent, attingere arma passi sumus, nunc, nisi Latini
 5     III,    9,  67|      Decemviros desiderastis; creari passi sumus. Decemvirorum vos
 6     III,    9,  67|              viros honoratissimosque passi sumus. Tribunos plebis creare
 7      IV,    2,  13|     coetusque plebis in privata domo passi essent fieri, et novos consules
 8      IV,    4,  24|             reductus. Censores aegre passi Mamercum quod magistratum
 9      IV,    6,  56|        opprimi verruginis praesidium passi essent. Iam non exercitus
10      IV,    6,  58|              iussit. Id patres aegre passi decrevere ut tribuni militum
11       V,    5, 29b|            condemnati sunt. Id aegre passi patres; Camillus palam sceleris
12       V,    7,  54|              vestrorum moveri se non passi; hic Vestae ignes, hic ancilia
13      VI,    1,   1|       dictatura nisi anno circumacto passi sunt. Comitia in insequentem
14      VI,    4,  22|             victoriam. eam rem aegre passi Romani M. Furium Camillum
15      VI,    5,  35|            ad sciscendum plebi fieri passi sunt. iamque frustra saepe
16      VI,    5,  35|           curules magistratus creari passi sunt; eaque solitudo magistratuum
17    VIII,    1,   2|              pati quae hostes essent passi, precibus infimis petiere
18      IX,    3, 12b|          quod vocem audiri praeconis passi sunt incolumem abiturum
19      IX,    6,  30|      traditum antiquitus erat, aegre passi Tibur uno agmine abierunt,
20      IX,    8,  42|            senatum referre. Id aegre passi Hernici; concilium populorum
21      IX,    8,  43|  credidissent pares, coniungi utique passi duos consulares exercitus
22       X,    1,   6|    adlegebantur, iuxta eam rem aegre passi patres quam cum consulatum
23     XXI,    1,  10|            quattuor et viginti annos passi sitis. Nec puer hic dux
24    XXII,    7,  54|            ac stipendiarios fieri se passi sunt, aut pugnam adversam
25     XXV,    1,   4|       vincique se ac populum Romanum passi sint et comitia, quae reus
26     XXV,    5,  25|           muros nec adloqui quemquam passi. itaque Marcellus, postquam
27     XXV,    6,  40|           consererent. id ambo aegre passi duces, magis Hanno, iam
28    XXVI,    3,  20|      secundarum rerum sentire hostes passi omni cis Hiberum agro eos
29   XXVII,    3,  13|             facere nec castra ponere passi estis. omitto ea quibus
30  XXVIII,    4,  19|            omnia foeda atque indigna passi exspirarent. igitur non
31  XXVIII,    8,  39|         patres conscripti, quam quod passi sumus ut ad ultimum fidem
32    XXIX,    3,  15|         nihil prius referre consules passi, decreverunt ut consules
33    XXIX,    4,  17|   qualescumque sumus tamen haec quae passi sumus pati non debuimus.
34    XXIX,    4,  17|          quae Locrenses aut ab illis passi sumus aut a vestro praesidio
35    XXIX,    4,  17|              est audire singula quae passi sumus: communiter omnia
36    XXIX,    4,  17|          quae captae urbes patiuntur passi sumus et cum maxime patimur,
37    XXXI,    1,   6|          plebs posset. aegre eam rem passi patres laceratusque probris
38    XXXI,    1,   7|        Sapunto expugnando Hannibalem passi sumus, segnitiam nostram
39    XXXI,    4,  30| iubentibusque Athenienses, qui foeda passi iustius in crudelitatem
40    XXXI,    4,  30|               quod hostilia ab hoste passi forent; esse enim quaedam
41   XXXII,    3,  19|             nec plura nec tam acerba passi erant, invecti sunt. Et
42   XXXII,    3,  21|              procul ab nobis absunt, passi sunt; nostrorum ipsi volnerum,
43  XXXIII,    2,  16|             omnes qui afuerant aegre passi; et in hoc fremitu gentis
44  XXXIII,    3,  27|            aegre et in praesentia hi passi et in futurum etiam metum
45   XXXIV,    2,  11|              ne eadem quae Saguntini passi sint patiantur, defecturos
46   XXXIV,    2,  17|          adimit; quam rem adeo aegre passi ut multi mortem sibimet
47 XXXVIII,    3,  33|        vociferantibus exulibus, quae passi forent, et orantibus opem
48 XXXVIII,    3,  34|         muros diruerent, nec aegrius passi sunt quam exules reduci.
49    XLIV,    3,  40|            ex his pauci primo, aegre passi popularem in suo conspectu