Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,  15|            mentio eius rei finiretur, neu in tantis mutuis beneficiis
 2      II,    3,  24|             consules potestas fieret, neu quis militis, donec in castris
 3     III,    2,  16|          denuntiabantur, ne Veientium neu Sabinorum id consilium esset
 4     III,    6,  44|              det secundum libertatem, neu patiatur virginem adultam
 5     III,    7,  50|               esset sibi attribuerent neu se ut parricidam liberum
 6      IV,    4,  30| animadverterent ne qui nisi Romani di neu quo alio more quam patrio
 7      IV,    5,  41|               se imperatoria consilia neu consulares artes exquirerent,
 8       V,    3,  19|               ne intermitteretur opus neu sub terra continuus labor
 9     VII,    6,  42|             intra decem annos caperet neu duos magistratus uno anno
10    VIII,    5,  30|      denuntiavit ut sese loco teneret neu absente se cum hoste manum
11    VIII,    5,  32|             parceret magistro equitum neu cum eo exercitum damnaret;
12    VIII,    5,  32|              finem supplicii tenderet neu unico iuveni neu patri eius,
13    VIII,    5,  32|             tenderet neu unico iuveni neu patri eius, clarissimo viro,
14    VIII,    5,  32|          patri eius, clarissimo viro, neu Fabiae genti eam iniungeret
15    VIII,    5,  34|    intercessione sua Romanum imperium neu populus in se potissimum
16   XXIII,    1,   7|            exspirarent. Ea ne fierent neu legatio mitteretur ad Poenum,
17    XXIV,    4,  30|             sese, receptos tutarentur neu proderent Syracusanis, a
18     XXV,    1,   1|             kalendas Apriles deferret neu quis in publico sacrove
19     XXV,    1,  7a|             quis eorum munere vacaret neu dono militari virtutis ergo
20     XXV,    1,  7a|               virtutis ergo donaretur neu in Italiam reportaretur
21     XXV,    2,   9|             imperia accipienda essent neu quid nisi ducum iussu facerent;
22     XXV,    6,  38|              et excitant saepe somno, neu se neu invictos per octo
23     XXV,    6,  38|          excitant saepe somno, neu se neu invictos per octo annos
24     XXV,    6,  38|           suos, commilitones vestros, neu rem publicam patiar inultam,
25  XXVIII,    7,  36|              coniungeret se Hannibali neu senescere bellum maximo
26    XXIX,    1,   2|         milites ut perculsos invadant neu restitui aciem patiantur.
27    XXIX,    5,  24|            eum ne iura hospitii secum neu cum populo Romano initae
28    XXIX,    5,  24|              Romano initae societatis neu fas fidem dexteras deos
29     XXX,    6,  37|           minores quattuordecim annis neu triginta maiores. indutias
30   XXXII,    3,  22|              communi saluti pateretur neu pertinacia sua gentem universam
31  XXXIII,    4,  34|       abstineret liberis civitatibus, neu quam lacesseret armis: et
32  XXXIII,    5,  46|              annos iudices legerentur neu quis biennium continuum
33   XXXIV,    1,   1|           plus semunciam auri haberet neu vestimento versicolori uteretur
34   XXXIV,    1,   1|       vestimento versicolori uteretur neu iuncto vehiculo in urbe
35   XXXIV,    3,  35|              quoquam alio institueret neu bellum gereret; civitatibus
36   XXXIV,    3,  35|           abstineret; ne quod oppidum neu quod castellum in suo alienove
37 XXXVIII,    1,  11|              minores duodecim annorum neu maiores quadraginta, obses
38 XXXVIII,    1,  11|             equitum, scriba publicus, neu quis, qui ante obses fuit
39 XXXVIII,    4,  38|               erunt, transire sinito, neu commeatu neu qua alia ope
40 XXXVIII,    4,  38|         transire sinito, neu commeatu neu qua alia ope iuvato; idem
41 XXXVIII,    4,  38|          recte restituito. Ne militem neu quem alium ex regno Eumenis
42 XXXVIII,    4,  38|            longas armamentaque earum, neu plures quam decem naves <
43 XXXVIII,    4,  38|             navigato citra Calycadnum neu Sarpedonium promunturia,
44 XXXVIII,    4,  38|         minores octonum denum annorum neu maiores quinum quadragenum.
45   XXXIX,    1,  14|      convenisse sacrorum causa velit, neu quid talis rei divinae fecisse.
46   XXXIX,    1,  18|               sacrificio interessent, neu qua pecunia communis neu
47   XXXIX,    1,  18|              neu qua pecunia communis neu quis magister sacrorum aut
48   XXXIX,    1,  19|               ingenuo nubere liceret, neu quid ei qui eam duxisset
49     XLV,    2,  25|              sui, si quid opus esset, neu sibi ipsis fructus ex benignitate