Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,   8|     venerabilem insignibus imperii fecisset, cum cetero habitu se augustiorem,
 2       I,    9,  56|         terrorem fugamque in regia fecisset, ipsius regis non tam subito
 3      II,    5,  45|             cum silentium classico fecisset: "ego istos, Cn. Manli,
 4     III,    3,  21|          consulem faceret; si quis fecisset, se id suffragium non observaturos.~ ~
 5     III,    4,  27|        pedibus propter paupertatem fecisset, bello tamen primus longe
 6     III,    5,  35|      pessimo exemplo - nemo unquam fecisset. Ille enimvero, quod bene
 7     III,    7,  52|       Romae omnia insueta solitudo fecisset, in foro praeter paucos
 8      IV,    2,  12|            nullum momentum annonae fecisset, et revolutus ad dispensationem
 9      IV,    2,  14|         dicere, quod plebi benigne fecisset; orare ut opem sibi ultimo
10      VI,    3,  18|       Maelio Cincinnatus Quinctius fecisset, et vinculorum suorum invidiam
11     VII,    2,  13|         quidem pedestria stipendia fecisset, vir factis nobilior. Is
12     VII,    2,  16| emancupandoque filium fraudem legi fecisset.~ ~17a.
13     VII,    4,  26|         scutum hasta cum silentium fecisset, provocat per interpretem
14     VII,    6,  39|           alter ex volnere claudus fecisset, ruri agere vitam procul
15    VIII,    5,  34|     dictaturae exstinguat. quod si fecisset, non L. Papirium sed tribunos,
16       X,    2,  9b|     vetuisset, si quis adversus ea fecisset, nihil ultra quam "improbe
17     XXI,    3,  28|           circumspectantibus aquam fecisset. Excidere etiam saevientes
18    XXII,    2,  11|         prope oblitos eius imperii fecisset, litterae ab urbe allatae
19    XXII,    4,  23|     Romanis sollers cunctatio Fabi fecisset; quae ut Hannibalem non
20   XXIII,    1,   4|        multo sibi magis quam plebi fecisset, sine armis iam omnibus
21   XXIII,    2,  11|    oraculum adisset et rem divinam fecisset, ita coronatum navem adscendere
22    XXIV,    2,   9|            utilitatem rei publicae fecisset.~ ~10.
23    XXVI,    6,  33|           quondam quaestum corpore fecisset, illam cottidie sacrificasse
24   XXVII,    1,   4|      proelia cum Carthaginiensibus fecisset, memorantes: regem nec inimiciorem
25   XXVII,    8,  46|          suum quod tutum celeritas fecisset temerarium morando facerent;
26    XXIX,    1,   1|            militaturum qui ita non fecisset. egregiam hanc alam equitum
27    XXIX,    2,   6|           augente nocturno tumultu fecisset. itaque velut plena iam
28    XXIX,    7,  37|          aut consulem aut censorem fecisset, populum Romanum omnem,
29     XXX,    3,  17|         appellasset modo regem sed fecisset restituendo in paternum
30     XXX,    4,  22|            vellet, legatos praetor fecisset, senioresque qui foederibus
31    XXXI,    1,   8|            decreverunt utrum eorum fecisset recte facturum. consuli
32    XXXI,    2,  18|           ad Romanum bellum animos fecisset, nuntii occurrerunt consulem
33    XXXI,    6,  48|    extrahere - et quod praetor non fecisset, senatui faciendum esse
34   XXXII,    2,  12|           repentino terrore regios fecisset. Pars in fugam effusi sunt;
35    XXXV,    1,   1|      Hiberum multa secunda proelia fecisset, quo terrore non minus quinquaginta
36    XXXV,    5,  44|            in ea principes Aetolos fecisset. cum exercitibus commeatus
37 XXXVIII,    3,  33|   civitatem in pace futuram, si id fecisset, pollicentis, et illos nihil
38 XXXVIII,    5,  45|       Antiochum, si sui potestatem fecisset, insidiis exciperet; sed
39 XXXVIII,    6,  52|       Capitolium a tribunis plebis fecisset: - 'habetis ergo temeritatis
40   XXXIX,    2,  22|       votos diceret, mentionem non fecisset, de iis post legationem
41      XL,    1,   9|          insidias, sed in eum, qui fecisset, saevires, nec adeo vilis
42     XLI,    2,  10|          dedecoris socium collegae fecisset, ad extremum utrumque decedere
43    XLII,    1,   9|         hostibus senatus consultum fecisset, quo victoriam suam ad Ligures
44    XLII,    4,  54|  infestiorem hostem ad oppugnandum fecisset, ipsos desperatione veniae
45   XLIII,    1,   7|         superbe, avare, crudeliter fecisset; deinde quae tum cum maxime
46     XLV,    3,  31|           quaesitum est, quam utra fecisset iniuriam aut accepisset;
47     XLV,    4,  37|        gloria sua et nova indignum fecisset. sed videlicet, cui <nullum>