Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  22|          Nuntiate" inquit, "regi vestro regem Romanum deos facere
 2      II,    5,  55| expectetis tribunos quibus ipsis vestro auxilio opus est." Concitati
 3      II,    5,  56|         ego hic aut in conspectu vestro moriar aut perferam legem".
 4     III,    3,  21|         peccate potius quam alii vestro recte faciant, dum ego ne
 5      IV,    1,   4|          Nec quod nos ex conubio vestro petamus quicquam est, praeterquam
 6      IV,    5,  33|          velut examen apum, loco vestro exacti inermi cedetis hosti?
 7       V,    4,  27|      victi a vobis et imperatore vestro, dedimus nos vobis, rati,
 8       V,    4,  27|           melius nos sub imperio vestro quam legibus nostris victuros.
 9      VI,    3,  15|     aliorum? sed quid ego vos de vestro impendatis hortor? sortem
10      VI,    3,  15|         scitis? cur quod in sinu vestro est excuti iubetis potius
11      VI,    5,  41|    censeat esse, qui se arbitrio vestro eximat, qui vestra necessaria
12     VII,    5,  30|    feceritis, id nos pro imperio vestro et gloria semper faciemus.
13     VII,    5,  30|        potius, Romani, beneficio vestro occupate eam quam illos
14     VII,    6,  40|         plurimum vos, imperatori vestro, crederetis, eum elegit.
15       X,    1,   8|    nominentur, non ut vos, Appi, vestro loco pellant sed ut adiuvent
16     XXI,    2,  18|         ex auctoritate aut iussu vestro icta, ne nos quidem Hasdrubalis
17    XXII,    8,  59|       pro patria, quod beneficio vestro redempti atque in patriam
18   XXIII,    1,   3|   servorumque tuentur, cum summo vestro periculo, sed tutam habetis
19   XXIII,    1,  10|        ut hunc triumphum de cive vestro spectetis." Haec vociferanti,
20    XXIV,    5,  38|          itaque crastino die aut vestro aut Hennensium sanguine
21     XXV,    6,  38|      imperium, ut amplum iudicio vestro, ita re ipsa grave ac sollicitum
22     XXV,    6,  38|      libet quantum audeatis duce vestro auctore. non enim hesterno
23    XXIX,    4,  17|       atroces iniurias ab legato vestro militibusque fieri. sed
24    XXIX,    4,  17|          illis passi sumus aut a vestro praesidio nunc cum maxime
25    XXIX,    4,  17|    imperatorem confugimus: cum a vestro praesidio plus quam hostilia
26    XXIX,    4,  17|         praesidio. in hoc legato vestro - dant enim animum ad loquendum
27     XXX,    7,  44| concidimus. nec est cur vos otio vestro consultum ab Romanis credatis.
28    XXXI,    4,  29|         bellum arbitrio habituri vestro, sic Siculorum civitatibus
29    XXXI,    4,  29|         vestrae; qui, cum merito vestro vobis infensus esset, nihil
30   XXXII,    3,  21|         respondere autem nisi ex vestro decreto qui possum? Et quoniam
31   XXXII,    3,  21|        vultis quam audetis. Sine vestro labore et periculo qui vos
32   XXXIV,    1,   7|    orbitas facit detestantur. in vestro arbitrio suum ornatum quam
33   XXXVI,    3,  17|     esset. illud proponere animo vestro debetis, non vos pro Graeciae
34  XXXVII,    7,  53| Hellespontum L. Scipioni consuli vestro occurri, ut eum in traiciendo
35  XXXVII,    7,  54|        aut decederetis instituto vestro gloriamque Philippi bello
36  XXXVII,    7,  54|        et non decedere instituto vestro et meminisse, quem titulum
37  XXXVII,    7,  54|       cum suis legibus est. huic vestro exemplo quantum debeatis,
38  XXXVII,    7,  54| fidelique vos opera adiuverimus, vestro iudicio relinquimus. nunc
39 XXXVIII,    5,  46|       est, quantum in imperatore vestro fuit, nuntius illinc redisset?
40 XXXVIII,    5,  48|      iuga, Gallorum imperio, non vestro adiecissetis. At enim sunt
41   XXXIX,    2,  28|       aut meo iure aut beneficio vestro eripere, id quod nunc facitis?
42   XXXIX,    3,  36|      arbitror. quid ita? quia in vestro foedere erat, ut maritimis
43    XLII,    3,  41|     regni, meae dicionis essent, vestro decreto patri adtributi
44    XLII,    3,  42|    excusata sunt saepe in senatu vestro, ubi aliquos ego disceptatores
45    XLII,    3,  42|    Graeciam in libertate esse et vestro munere frui, quoad regnum
46     XLV,    2,  23|          cum tam tristi responso vestro dimissa. si tum parum ignominiae