Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  7b|      facinus facinorisque causam audivit, habitum formamque viri
 2      II,    5,  61|        tam aequis auribus mortui audivit quam vivi accusationem audierat
 3     III,    7,  51|          accenderat. Icilius ubi audivit tribunos militum in Aventino
 4       V,    3,  15|         Albano iaceret, postquam audivit haruspicem esse, vir haud
 5       V,    4,  27|     dediderit. Quae ubi Camillus audivit, "non ad similem" inquit, "
 6    VIII,    1,   7|     hoste caeso porto.' quod ubi audivit consul, extemplo filium
 7    VIII,    2,  12|      collegae decretum triumphum audivit, ipse quoque triumphi ante
 8    XXII,    2,   9|      collegae exercitusque caede audivit, iam moenibus patriae metuens
 9    XXII,    3,  19|       movisse ex hibernis hostem audivit, primo idem consilii fuit;
10   XXIII,    1,   7|    praesidium mitti ab Hannibale audivit, Pyrrhi superbam dominationem
11   XXIII,    6,  41| adflictas res necem quoque filii audivit, nocte, ne cuius interventus
12   XXIII,    6,  46|  profectum in Apuliam Hannibalem audivit, frumento ab Nola Neapolique
13    XXIV,    2,  14|  posuisse et inde agrum populari audivit, et ipse egressus moenibus
14    XXIV,    6,  47|         se, ubi quae postularent audivit - nihil autem aliud petebant
15    XXIV,    6,  48|         ut veterum militum verba audivit, quam multarum rerum ipse
16    XXVI,    4,  25|     regem occupatumque ibi bello audivit, armata omni iuventute Aetolorum
17   XXVII,    3,  12|          appropinquare Marcellum audivit, castra inde movit. aperta
18   XXVII,    7,  42|          cum pugnantium clamorem audivit; itaque excitus tumultu
19  XXVIII,    8,  40|          senatu aut apud populum audivit quo minus insectanti me
20    XXIX,    2,   9|        ad P. Scipionem profectos audivit; et quae antea per libidinem
21     XXX,    5,  29|         adferebant - laeto animo audivit, maxime hostis fiducia,
22   XXXII,    2,  11|       educturum. Haec ubi consul audivit, percunctatum ad Charopum
23   XXXII,    3,  16|  postquam profectam inde classem audivit nihil morandum ratus, cum
24   XXXII,    4,  31| certaminis non auderent territos audivit, in dicionem venit. Litterae
25   XXXII,    5,  38|   abominatos etiam nomen tyranni audivit, causam se spoliandi eos
26   XXXIV,    3,  26|          haud dubia adprobatione audivit; et ipse adiecit, cum pro
27   XXXIV,    3,  30|          quoque traditum Romanis audivit esse <et>, cum ab terra
28   XXXIV,    4,  40|      advolutumque genibus tandem audivit. prima oratio fuit omnia
29    XXXV,    4,  38|        esse profectosque Aetolos audivit, et ipse a Thebis Athenas
30   XXXVI,    4,  28|        permittere. id consul ubi audivit, 'etiam atque etiam videte'
31   XXXVI,    4,  29|       omnis multitudo eadem illa audivit, adeo saevitia imperii atque
32   XXXVI,    4,  30|       impetum belli sustinerent, audivit, praemisso Ap. Claudio cum
33   XXXVI,    5,  42|   classis Romana esset, postquam audivit circa Thermopylarum saltum
34  XXXVII,    2,   9|          civitatis suas, benigne audivit. inde ad Hellesponti fauces
35  XXXVII,    2,  10|       sua habiturum Pausistratus audivit, eam ipse extemplo habuit,
36  XXXVII,    3,  18|          est, et sub idem tempus audivit consulem cum exercitu iam
37  XXXVII,    4,  21|      tuendum Adramytteum venisse audivit, ea quidem urbe abstinuit;
38  XXXVII,    4,  28|  postquam movisse a Samo Romanos audivit et ad Myonnesum piratas
39 XXXVIII,    1,   7|       Perseus ubi adesse Aetolos audivit, omissa obsidione urbis,
40   XXXIX,    1,  10|    initiari velle. id ubi mulier audivit, perturbata 'dii meliora.'
41   XXXIX,    1,  12|          solerent fieri. hoc ubi audivit, tantus pavor tremorque
42      XL,    3,  31|        primum fremitum equestrem audivit, avertit equos et castra
43     XLI,    3,  23|     disceptationem populi Romani audivit. inde transgressus Oetam,
44    XLII,    5,  67|        postquam profectum Persea audivit, ad Gonnum castra movet,
45   XLIII,    1,   8|     Ceterum multo plura praesens audivit, quam in absentem iacta
46     XLV,    1,  10|          summotos hostium lembos audivit, dimissis et ipse Attali