Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  50|        agere de rebus communibus velit. Conveniunt frequentes prima
 2      II,    4,  37|      secreto agere de re publica velit. Arbitris remotis, "invitus"
 3      II,    5,  44|     melioris partis bono publico velit quaesitam; et plures, si
 4     III,    3,  19|           qui vere rem aestimare velit. Herdonius, si nihil aliud,
 5     III,    8,  58|          cuius adversae fortunae velit succursum. Virtute libertatem
 6      IV,    1,   2|         ex patribus seu ex plebe velit populus consules creet.
 7      IV,    1,   3|       atque usurpamus, ut quibus velit populus Romanus honores
 8      IV,    1,   3|      suffragium datur, ut quibus velit consulatum mandet, et non
 9      IV,    1,   5|         licere populo Romano, si velit, iubere legem, an ut quaeque
10      VI,    2,  11|           si quis vere aestimare velit, a M. Furio reciperari patria
11      VI,    5,  39|       possessoribus extemplo, si velit, habere posse. quae munera
12     VII,    1,   5|        eo agere arbitris remotis velit. Procul inde omnibus abire
13    VIII,    2,  10|           non utique se sed quem velit ex legione Romana scripta
14     XXI,    5,  45|    Africa, Hispania, ubi quisque velit, immunem ipsi qui accepisset
15    XXII,    8,  59|         contra naturam suam esse velit, nihil tamen nobis vita
16   XXIII,    2,  15|         ut eum se adire quotiens velit patiantur.~ ~16.
17    XXIV,    4,  22|         alieni regni suum regnum velit facere, eundem se censere
18    XXIV,    4,  22|     facile esse momento quo quis velit cedere possessione magnae
19    XXIV,    6,  48|         si aequari robore virium velit, et sibi pedites comparandos
20   XXVII,    8,  44| profectum Hannibal toto exercitu velit aut castra invadere praedae
21   XXVII,    8,  46|    Galliam iter ut per otium ubi velit Hasdrubali coniungatur.
22  XXVIII,    6,  32|       meritum triumphum deducere velit, quos consulatum petenti
23    XXIX,    1,   4|     habere, si spatium ad sua ut velit componenda detur, nihil
24    XXIX,    4, 16b|        ne Carthaginienses quidem velit populus Romanus; orare uti
25     XXX,    7,  42|          saevire populus Romanus velit. cum flecti misericordia
26    XXXI,    2,  10|        esse - trucidanda obicere velit et tanta sua clade iam inflatos
27    XXXI,    4,  32|       cum de bello et pace agere velit, advocet concilium et quod
28   XXXII,    2,   7|        in eo populo creandi quem velit potestatem fieri aequum
29   XXXII,    2,  11|     secum aliquos consul mittere velit, se non iniquo nec perdifficili
30   XXXII,    3,  20|        suadendi quod quisque aut velit aut optimum putet nunc occasionem
31   XXXIV,    6,  57|       victos, quibus multari eos velit, ipsius ius atque arbitrium
32   XXXIV,    6,  58|       urbes Asiae attinet curare velit, ut et ipse omni Europa
33   XXXVI,    5,  40|      provincia opera uti senatus velit, utro tandem modo promptiores
34 XXXVIII,    4,  36|   senatus ius suffragium, quibus velit, impertire, destiterunt
35 XXXVIII,    6,  54|    senatum referat, quem eam rem velit senatus quaerere de iis,
36   XXXIX,    1,  14|        convenisse sacrorum causa velit, neu quid talis rei divinae
37      XL,    1,  11|         merebor, ut ipse me esse velit - hereditatem regni, si
38    XLII,    3,  32|      posse, si senatus non, quid velit in consulatu, potius quam,
39   XLIII,    2,  20|     ceterum ad conandum id, quod velit, pecuniam maxime deesse.
40    XLIV,    2,  21|        in Macedoniam, quos eorum velit, eligat, et ut sollemni
41     XLV,    1,  13|        suo esse, ut Romam venire velit Iovique optimo maximo in
42     XLV,    2,  24|      conparatum esse, ut, si qui velit inimicum perire, si nihil
43     XLV,    4,  37|         si causam dicat, negatum velit? duas mihi aliquis contiones
44     XLV,    4,  38|        et inimica bonis civitate velit? si infamia nulla esset
45     XLV,    4,  44|           quod eum, qui det, ubi velit, ablaturum esse sciat. filii