Lib. Cap. Par.

 1       0, Prae,  13|         ut poetis, nobis quoque mos esset, libentius inciperemus,
 2      II,    2,  14|         regis Etrusci abhorrens mos traditus ab antiquis usque
 3      II,    5,  43| redibatque non sua sponte plebi mos detractandi militiam, sed
 4      II,    5,  53|   consul in Volscos C. Nautius; mos, credo, non placebat, sine
 5     III,    3,  22|        pars hostium, qui Aequis mos erat, ad populandum veniret.
 6     III,    8,  55|         sed praetorem appellari mos fuerit. Hae consulares leges
 7       V,    4,  27|                                 Mos erat Faliscis eodem magistro
 8       V,    4,  28|     excepti devehuntur Liparas. Mos erat civitatis velut publico
 9       V,    6,  39|   legere armorumque cumulos, ut mos eis est, coacervare; tum
10      VI,    5,  34|      domum reciperet, forem, ut mos est, virga percuteret. cum
11      IX,    8,  38|       nocte deinde silentio, ut mos est, L. Papirium dictatorem
12       X,    5,  42|        deis immortalibus voveri mos erat voverat Iovi Victori,
13     XXI,    2,  20|     visa est, quod armati - ita mos gentis erat - in concilium
14    XXII,    4,  27|      legiones, sicut consulibus mos esset, inter [se] dividerent.
15    XXII,    7, 57a|        et altera sub terra, uti mos est, ad portam Collinam
16   XXIII,    3,  22|     redisset, nocte proxima, ut mos erat, M. Fabium Buteonem
17   XXIII,    4, 24b|         Purgato inde capite, ut mos iis est, calvam auro caelavere,
18   XXIII,    4,  29|       fesso armatis transultare mos erat; tanta velocitas ipsis
19    XXIV,    4,  31|    prima signa perrexerunt. qui mos ille, quae licentia Cretensium
20    XXVI,    3,  19|         ibi tempus tereret. hic mos per omnem vitam servatus
21  XXVIII,    1,   2|    quibus in proelio concursare mos est, velocitatem inutilem
22  XXVIII,    3,  12|    gentium, quibus non lex, non mos, non lingua communis, alius
23  XXVIII,    3,  12|   agrorum bellum occupaverat et mos vitio etiam insitus genti
24  XXVIII,    5,  21|       ex quo lanistis comparare mos est, servorum de catasta
25  XXVIII,    6,  34|   victoris spem positam habere. mos vetustus erat Romanis, cum
26    XXIX,    2,   6|       cetera percontantibus, ut mos est qui diu absunt, quae
27    XXIX,    4, 16b|         ramos oleae, ut Graecis mos est, porgentes ante tribunal
28    XXIX,    5,  27|         exta caesa victima, uti mos est, in mare proiecit tubaque
29    XXIX,    6,  29|  Oezalcem pergrandem natu - ita mos apud Numidas est - pervenit.
30     XXX,    3,  17|         qualem praeberi consuli mos esset. haec regi praetor
31     XXX,    6,  33|  homines quibus non lingua, non mos, non lex, non arma, non
32   XXXII,    3,  20|        praeconem, sicut Graecis mos est, suadendi si quis vellet
33   XXXII,    4,  25|  temptatis prius animis plebis. Mos erat comitiorum die primo
34  XXXIII,    4,  32|         praeco cum tubicine, ut mos est, in mediam aream, unde
35   XXXIV,    1,   2|  viderentur, dixissem: "qui hic mos est in publicum procurrendi
36   XXXIV,    5,  49|      Romanis an Aetolis mentiri mos esset, qui male commissam
37  XXXVII,    4,  24|         classem in unum colligi mos erat, omnes quae in dextro
38   XXXIX,    5,  43|         dapes, ubi bene precari mos esset, ad spectaculum scorti
39      XL,    1,   6|  suboles, si mens sana fuisset. mos erat lustrationis sacro
40      XL,    1,   8|      eandem civitatem, postquam mos sibi cuique rapiendi tyrannidem
41      XL,    1,   9|      obstat vetustus Macedoniae mos, obstat vero etiam patris
42    XLII,    1,   1|         apud quos ipsis deverti mos esset. legati, qui repente
43    XLII,    5,  62|      vicit in consilio. ita tum mos erat, in adversis rebus
44   XLIII,    2,  17|        bello captis et hostibus mos esset, id pacatae et sociae
45    XLIV,    1,   9|       humillimam muri ceperunt. mos erat tum, nondum hac effusione