Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  53|         primus Volscis bellum in ducentos amplius post suam aetatem
 2       I,    9,  60|          urbe ad liberatam annos ducentos quadraginta quattuor. Duo
 3     III,    1,   5|   exsequendo subtiliter numerum, ducentos ait et triginta. Ut Romam
 4    VIII,    5,  24|        agri hostilis faceret; et ducentos ferme Lucanorum exsules
 5      IX,    5,  24|     deditionem accipiunt. Ex his ducentos viginti quinque, qui omnium
 6       X,    5,  38|        linteis contectus, patens ducentos maxime pedes in omnes pariter
 7     XXI,    2,  21|         ex multis gentibus mille ducentos. Has copias partim Carthagini
 8     XXI,    3,  28|          pronius est. Ratem unam ducentos longam pedes, quinquaginta
 9    XXII,    5,  36|     octoginta milia armatorum et ducentos in castris Romanis [fuisse]
10   XXIII,    6, 37b|         milia hominum occidit et ducentos octoginta milites [amisit],
11   XXIII,    6,  40|     viginti milia peditum, mille ducentos equites confecit. Cum his
12    XXVI,    7,  42|   paululo plus passuum <mille et ducentos> in latitudinem patens.
13    XXVI,    7,  42|           continenti urbem iugum ducentos fere et quinquaginta passus
14    XXIX,    2,   7|        porta erumpunt Romani. ad ducentos, improvidos cum invasissent,
15    XXIX,    5,  25|       milia peditum duo milia et ducentos equites, alibi sedecim milia
16    XXIX,    6,  33|      equitesque caesi aut capti: ducentos ferme equites Masinissa
17    XXIX,    6,  34|        satis constabat non minus ducentos Carthaginiensium equites
18     XXX,    7,  43|      factum est ut legati Romani ducentos ex captivis quos Carthaginienses
19   XXXII,    1,   6|        caesa, capta duo milia et ducentos et signa militaria centum
20   XXXII,    1,   6|       centum triginta duo, equos ducentos triginta; aedem etiam Iovi
21   XXXII,    2,   8|       militum duo milia peditum, ducentos equites, ita ut ii praetores
22   XXXII,    4,  30|        hostium, quinque milia et ducentos vivos captos, in iis Hamilcarem
23  XXXIII,    2,  14| Macedonum eo miserat et mille ac ducentos Illyrios Thracasque et Cretenses,
24  XXXIII,    5,  43|           duo milia <peditum> et ducentos equites novos ut scriberet
25   XXXIV,    5,  47| Sempronium praefectos socium, et ducentos ferme milites. capta ab
26   XXXIV,    5,  50|          statuissent. mille enim ducentos ea ratione Achaia habuit:
27    XXXV,    1,   2|         omni numero sex milia et ducentos pedites, equites trecentos:
28    XXXV,    4,  37|       duo milia peditum Thoas et ducentos equites, onerarias leves
29   XXXVI,    5,  38|    viginti quattuor, equos mille ducentos triginta, carpenta ducenta
30  XXXVII,    5,  31|         ipsi appellant. mille et ducentos passus ibi latitudo patet;
31  XXXVII,    7,  59|  quattuor, eburneos dentes mille ducentos triginta unum, aureas coronas
32 XXXVIII,    2,  17|        nostri; ex eo tempore per ducentos iam annos pecorum in modum
33 XXXVIII,    4,  35|   peditum imperarent et mille et ducentos equites. Messalae Ligures,
34   XXXIX,    1, 20a|         milia peditum Romanorum, ducentos equites. totum hunc exercitum
35      XL,    4,  43|    centum septuaginta tria milia ducentos. militibus de praeda quinquagenos
36     XLI,    2,   9|        milia peditum sociorum et ducentos quinquaginta mittere equites
37    XLII,    1,   1|          Romanorum scriberent et ducentos equites. ad hoc mille et
38    XLII,    2,  27|          quattuor milia peditum, ducentos equites idibus Februariis
39    XLII,    3,  35|          milia peditum, mille et ducentos equites; is exercitus uti
40   XLIII,    1,   6|     summam polliciti et mille et ducentos equites, duodecim elephantos;
41   XLIII,    2,  12|       sex milia, equites Romanos ducentos quinquaginta, socios trecentos;
42   XLIII,    2,  23|      agmine inpedito occidit, ad ducentos cepit. Appius superatis
43   XLIII,    2,  23|  Penestarum gente mille pedites, ducentos equites revocatos Cassandream,
44    XLIV,    2,  16|        triginta tunicarum, equos ducentos deportanda in Macedoniam
45    XLIV,    2,  21|      civium Romanorum et equites ducentos scribere iussus et sociis