Lib. Cap. Par.

 1       0, Prae,  12| necessariae erunt, ab initio certe tantae ordiendae rei absint:~ ~
 2       I,    2,   4|        debebatur, ut opinor, fatis tantae origo urbis maximique secundum
 3       I,    7,  39|     plurimo igitur clamore inde ad tantae rei miraculum orto excitos
 4      II,    2,   6|        Tarquinius non dolore solum tantae ad inritum cadentis spei
 5      II,    5,  55|            non privati iuris. Huic tantae tempestati cum se consules
 6      II,    5,  60|        ingenio suo effecerat. Huic tantae concordiae ducis exercitusque
 7     III,    2,  18|    provolat. Prae ardore impetuque tantae rei sensus non pervenit
 8     III,    6,  40|        verum esse praeiudicium rei tantae auferri? - sibi placere
 9     III,    7,  54|           tot rerum usu necessario tantae multitudini est violatus,
10      IV,    2,  13|         dicturum; ibi animum parem tantae potestati esse. Adprobantibus
11      IV,    2,  13|      rogitare qui se aetate exacta tantae dimicationi obicerent. Dein
12       V,    6,  36|           placebat decerneretur in tantae nobilitatis viris ambitio
13      VI,    3,  14|        exsequebantur quaerendo ubi tantae rei furtum occultaretur;
14      VI,    3,  20|     consecuta nullis occurrentibus tantae cladis causis ex Manliano
15      VI,    4,  28|           Alliam ipsam, monumentum tantae cladis, reformidaturos?
16     VII,    1,   1|         enim postea vixit - titulo tantae gloriae fuit dignusque habitus
17      IX,    1,   5|       oblitus ab illa deformatione tantae maiestatis velut ab nefando
18    XXII,    3,  22|  percontantique quodnam id subitum tantae rei donum posset esse, "
19    XXII,    7,  56|        sese Canusi esse, reliquias tantae cladis velut ex naufragio
20    XXII,    8,  60|       Romanos vos duceret, si nemo tantae virtutis exstitisset comes.
21    XXIV,    1,   5|            Syracusanos, succedenti tantae caritati Hieronis; verum
22     XXV,    5,  24| inlacrimasse dicitur partim gaudio tantae perpetratae rei, partim
23     XXV,    6,  35|         Romanos nondum quidem fama tantae cladis pervenerat, sed maestum
24    XXVI,    8,  48|      ageretur certamine quod amoti tantae dignitatis non tam advocati
25   XXVII,    5,  27|       speculator nequaquam in spem tantae rei positus sed si quos
26   XXVII,    8,  47|            erat suspicari poterat, tantae rei frustratione Hannibalem
27   XXVII,    8,  49|            celerrima via mortis in tantae molis belua inventa erat
28  XXVIII,    2,   7|           hominesque accusans quod tantae rei fortunam ex oculis prope
29  XXVIII,    3,  13|           neque Romanis legionibus tantae se parem multitudini ratus
30     XXX,    5,  28|           periculum mutatum; cuius tantae dimicationis vatem qui nuper
31   XXXII,    3,  20|        quidem aut murmur contionis tantae ex tot populis congregatae
32    XXXV,    4,  35|            et ipse animum confusum tantae cogitatione rei. postquam
33  XXXVII,    3,  12|           enim Livius, ne successu tantae rei inflatus Polyxenidas
34 XXXVIII,    5,  46|     Antiochi prope attoniti erant. Tantae corporum moles fundis sagittisque
35 XXXVIII,    5,  49|           robore corporum, huicine tantae victoriae triumphum negatis?
36 XXXVIII,    6,  55|         aestimatam, eo magis, quod tantae summae rationem etiam ab
37    XLII,    1,   5|    ingentibus promissis ad praemia tantae perpetratae rei clam interfecisse.
38    XLII,    1,  10|      Postumius Albinus. lucustarum tantae nubes a mari repente in
39    XLII,    5,  59|           rege inter spem metumque tantae rei conandae Cretensis Evander,
40    XLIV,    3,  44|           sospite filio, victoriae tantae gaudium consul sensit. Amphipolim
41     XLV,    1,  13|       senatui iuberent et indicare tantae eam rem laetitiae patri
42     XLV,    2,  25|    litoribus, quae nequaquam alere tantae urbis populum posset. missa
43     XLV,    3,  27|     spectaculum Euripi Euboeaeque, tantae insulae, ponte continenti