Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  58|            Tarquinius fateri amorem, orare, miscere precibus minas,
 2      II,    2,   6|              supplex Etruriae urbes; orare maxime Veientes Tarquiniensesque,
 3      II,    2,  15|             ut patiatur liberam esse orare. Rex verecundia victus "
 4      II,    3,  24|        ingenium magis populare erat, orare ut tantis circumventam terroribus
 5     III,    4,  28|            dictatorem, hinc consulem orare, ne in occidione victoriam
 6     III,    6,  40|             id magis se illius causa orare quam rei publicae; quippe
 7     III,    6,  47|       prensare homines coepit et non orare solum precariam opem, sed
 8     III,    9,  69|         temporum in primis habuisse. Orare eum collegamque ut capesserent
 9     III,    9,  69|            capesserent rem publicam; orare tribunos ut uno animo cum
10     III,    9,  72|            Cum iis circumire tribus, orare ne pessimum facinus peiore
11      IV,    2,  14|              plebi benigne fecisset; orare ut opem sibi ultimo in discrimine
12       V,    5,  30|         quisque tribules prensantes, orare cum lacrimis coepere ne
13      VI,    4,  24|       imperio totus ad preces versus orare singulos universosque ut
14    VIII,    4,  19|         memoriam acceptae civitatis. orare se consulem ut bellum ab
15    VIII,    5,  35|              rem in preces subsecuti orare dictatorem insistunt ut
16       X,    2,  11|        postea nomen Romanum violent. Orare patres ut et Lucanos in
17       X,    2,  15|              sellam omnis nobilitas; orare ut ex caeno plebeio consulatum
18       X,    2,  19| circumsistunt. Pars imperatorem suum orare ne collegae auxilium, quod
19    XXII,    5,  37|          opere se patres conscriptos orare. Iam omnium primum ominis
20    XXIV,    4,  26|          puellis ut saltem parcerent orare institit, a qua aetate etiam
21    XXIV,    4,  30|           alia supplicum porrigentes orare ut reciperent sese, receptos
22    XXVI,    5,  30|          alere sese ac suos possent. orare se patres conscriptos ut
23    XXVI,    6,  33|            et bonorum aliquam partem orare cives Romanos, adfinitatibus
24    XXVI,    8,  50|             attulissent auri pondus, orare Scipionem ut id ab se donum
25   XXVII,    4,  17|       iniurias pati. se id Scipionem orare ut transitio sibi nec fraudi
26   XXVII,    8,  46|           suadere modo sed summa ope orare institit ne consilium suum
27  XXVIII,    5,  22|              deos superos inferosque orare ut memores libertatis, quae
28  XXVIII,    5,  25|          esse. talia querentes aequa orare seque ea relaturos ad imperatorem
29    XXIX,    3,  15|          formula imperetur enisuros: orare atque obsecrare ut sibi
30    XXIX,    4, 16b|        quidem velit populus Romanus; orare uti sibi patres adeundi
31    XXXI,    4,  30|          fuerint saevisse. itaque se orare atque obsecrare Aetolos
32   XXXII,    2,   8|            invasisse. Itaque Attalum orare patres conscriptos, si sua
33   XXXIV,    3,  33|             monere Nabim, nunc etiam orare ut dum liceret, dum occasio
34   XXXVI,    5,  34|          clamore nominatim Quinctium orare, ut opem ferret ac servaret.
35  XXXVII,    3,  17|       Romanis; ii frequentes Rhodios orare institerunt, ne urbem et
36 XXXVIII,    1,   8|            his mandatis legati missi orare consulem, ut parceret urbi,
37   XXXIX,    1,   4|             se et patres conscriptos orare et ab tribuno petere, ne
38   XXXIX,    1,  10|          inferatur, exaudiri possit. orare inde atque obsecrare, ut
39   XXXIX,    1,  13|     Sulpiciae procidit, et eam primo orare coepit, ne mulieris libertinae
40   XXXIX,    1,  13|              Sulpiciam, hoc consulem orare, ut se extra Italiam aliquo
41   XXXIX,    5,  54|         ferrent agerentque, adempta. orare se senatum populumque Romanum,
42   XLIII,    1,   6|         praestitissent, id se tantum orare, ut in amicitiam populi
43    XLIV,    3,  44|          esse agrosque circa vexari; orare praefectos Emathiae, ut