Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,   9|     infimo nasci; dein, quas sua virtus ac di iuvent, magnas opes
 2       I,    8,  42|          sumptum. In eo bello et virtus et fortuna enituit Tulli;
 3      II,    2,   7|         ulla adeo vobis spectata virtus erit, ut suspicione violari
 4      II,    2,  12|           si pro mea patria ista virtus staret; nunc iure belli
 5      II,    2,  13|         solum sed honorata etiam virtus fuit, laudatamque virginem
 6      II,    3,  24|    aliorum magis in Volsco bello virtus atque opera enituit. Consul
 7      II,    5,  45|       plebis, qua patrum, eximia virtus fuit; Fabium nomen maxime
 8      II,    5,  63|        prope magna accepta clade virtus militum rem prolapsam neglegentia
 9     III,    8,  60|     exercitus vallum potius quam virtus et arma tegerent. Igitur
10     III,    8,  63|           Non aliorum eo proelio virtus magis enituit. Consul providere
11      IV,    1,   3| fastiditur genus in quo eniteret virtus, crevit imperium Romanum.
12      IV,    5,  34|         ductis et, quorum eximia virtus fuerat, binis, aliis sub
13       V,    6,  36|        tantum eminebat peregrina virtus. quin etiam Q. Fabius, evectus
14       V,    7,  54|        alia experiri, cum iam ut virtus vestra transire alio possit,
15      VI,    5,  30|      etiam sine rectore stabilis virtus tutata est. quae ubi Romam
16     VII,    1,   7|      acie locati quo conspectior virtus esset. Duum milium planities
17     VII,    5,  30|     propediem futurum spondet et virtus et fortuna vestra, continens
18     VII,    5,  34|         populi Romani aut nostra virtus expediet." Conlaudatus ab
19     VII,    6,  40|         si cui genus, si cui sua virtus, si cui etiam maiestas,
20    VIII,    5,  33|         cui orbitatem paras, nec virtus nobilitasque magistri equitum
21      IX,    3,  14|        in fossas proruerent, nec virtus modo insita sed ira etiam
22      IX,    4,  17|        videntur militum copia et virtus, ingenia imperatorum, fortuna
23       X,    3,  24|     honores esset; postquam ipsa virtus pervicerit ne in ullo genere
24       X,    4,  36|        pugnam redire iubent. Non virtus solum consulis sed fors
25   XXIII,    6,  42|       venisti. Tua nos non magis virtus fortunaque quam unica comitas
26    XXIV,    2,  16|   milites primum, prout cuiusque virtus atque opera in ea pugna
27     XXV,    3,  14|      Vincit tamen omnia pertinax virtus, et aliquot simul partibus
28     XXV,    5,  24|         rex, tum ante omnia quae virtus ei fortunaque sua dederat
29     XXV,    6,  38|           cuius populi vis atque virtus non obruta sit Cannensi
30    XXVI,    7,  41|          publica cum fortuna tum virtus desperare de summa rerum
31    XXVI,    7,  41|          integra atque immobilis virtus populi Romani; haec omnia
32    XXVI,    8,  49|         impensius, vestra quoque virtus dignitasque facit quae ne
33   XXVII,    7, 33b|       crearent potissimum quorum virtus satis tuta a fraude Punica
34    XXIX,    6,  30|         tamen et veterum militum virtus et prudentia inter Romana
35     XXX,    2,  14|    commisisse. atqui nulla earum virtus est propter quas tibi adpetendus
36    XXXV,    1,   4|       proelio, ubi vera vinceret virtus, dimicandum viderunt.~ ~
37  XXXVII,    4,  24|       momento temporis et navium virtus et usus maritimae rei terrorem
38  XXXVII,    4,  30|       tamen, quae solet, militum virtus in bello valuit. mediam
39 XXXVIII,    2,  17|  Gallicam rabiem vinceret Romana virtus, docuerunt. Iam M. Manlius
40 XXXVIII,    2,  23|      singularis eius iuvenis cum virtus et industria in omnibus
41      XL,    3,  32|          contione donati, quorum virtus insignis fuerat.~ ~33.
42    XLII,    4,  49|         contra bona prudentia et virtus attulerit. quem scire mortalium,