Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  7b|     colat." Dextra Hercules data accipere se omen impleturumque fata
 2     III,    1,   1|      iussi nomina dare qui agrum accipere vellent. Fecit statim, ut
 3     III,    1,   1|     Romae agrum malle quam alibi accipere. Aequi a Q. Fabio - is eo
 4       V,    1,   4|   semestri solidum te stipendium accipere?" Invitus in hac parte orationis,
 5       V,    6,  36|          responsum coram Romanis accipere velle et si negetur ager,
 6       V,    7,  55|          voce audita, et senatus accipere se omen ex curia egressus
 7      VI,    5,  40|         quod commodum est populo accipere, nemo erit qui ferat? illud
 8    VIII,    5,  27|         praesidia in loca munita accipere, caeci fraude et ira nihil
 9      IX,    3,  14|   auctores Tarentinos videantur. Accipere se omen consules aiunt et
10       X,    1,   8|        nos in sacerdotum numerum accipere. Multa nobiscum decora adferimus,
11     XXI,    2,  18|     effuso bellum dare dixisset, accipere se omnes responderunt et
12    XXII,    5,  37|         soleant misisse; quae ne accipere abnuant magno opere se patres
13    XXII,    5,  37|       Romanum; Victoriam omenque accipere sedemque ei se divae dare
14   XXIII,    1,   1|       aut deficientes ab Romanis accipere aut detractantes cogere
15   XXIII,    1,   4|      benigne invitare, apparatis accipere epulis, eas causas suscipere,
16   XXIII,    2,  12|       tempus quo magis dare quam accipere possumus videri pacem, vereor
17    XXVI,    3,  18|     audeat in Hispaniam imperium accipere, cum subito P. Cornelius <
18    XXVI,    8, 45b|       recentes integrosque alios accipere scalas iubet et vi maiore
19   XXVII,    2,   8|         et triginta quinqueremes accipere. nihil eae deductae ex insula
20   XXVII,    5,  24|   differret obsides ab Arretinis accipere, et cui traderet Romam deducendos
21  XXVIII,    3, 17a|           amicitiam se Romanorum accipere adnuit: firmandae eius fidem
22  XXVIII,    3, 17a|          eius fidem nec dare nec accipere nisi cum ipso coram duce
23    XXIX,    1,   1|     quisque excusare et vicarium accipere. ita trecentis Siculis Romani
24     XXX,    4,  21|          gratiam homines benigne accipere, nedum ut praeteritae satis
25   XXXII,    1,   1|          a P. Sulpicio exercitum accipere: in supplementum eius quantum
26  XXXIII,    4,  31|       Philippo Antiochum dominum accipere. postremo ita decretum est:
27   XXXIV,    2,  13|     bellantem iugum quo se exuit accipere rursus cogatis.' in hunc
28   XXXIV,    2,  19|      velint et duplex stipendium accipere quam quantum a Turdetanis
29   XXXIV,    6,  57|     coeant: eos neque dicere nec accipere leges; id enim victoris
30   XXXVI,    1,   2|          provinciam exercitumque accipere iussus; L. Valerium, si
31   XXXVI,    1,   2|       iussus, et ab Atilio naves accipere. veteres naves, quae in
32  XXXVII,    1,   2|        exercitumque a M. Aemilio accipere placuit et in supplementum
33  XXXVII,    1,   2|         praetore superioris anni accipere iussus et scribere ipse
34  XXXVII,    1,   2| proficisci et classem a C. Livio accipere. duas Hispanias Sardiniamque
35 XXXVIII,    2,  18|       imperiumque eius regionis. Accipere se omen cum dixisset consul,
36   XXXIX,    4,  39|         praetor esset, si consul accipere nomen vellet. ingens certamen
37   XXXIX,    5,  47|      ipsius de singulis responsa accipere. librum extemplo poposcerunt,
38   XLIII,    1,   7|         portas quam in urbem eos accipere. Qui exclusissent eos, Emathiam,
39    XLIV,    2,  26|       multitudinem in Macedoniam accipere, <ne> graviores eos socios
40     XLV,    4,  44|         Nicomedis commendationem accipere. quanta cura regum amicorum
41     XLV,    4,  44|     iussisse donum populi Romani accipere. haec de Prusia nostri scriptores.