Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   2|            ope tuendum esse, neque ullam rem quae eo pertineat contemnendam.
 2      II,    5,  48|         belli neque dilectus neque ullam aliam priorem curam agere
 3     III,    1,   7|          urbem petentibus nec opem ullam obsessis sociis ferrent,
 4     III,    8,  56|       Appius nec in iudicio populi ullam spem habebat; tamen et tribunos
 5      IV,    3,  17|          populum ne respicere spem ullam ab Romanis posset conscientia
 6      IV,    6,  48|          suppetere diceret, nec se ullam opem cernere aliam usquam
 7      IV,    6,  59|          munere, ut ante mentionem ullam plebis tribunorumve decerneret
 8      IX,    2,   8|     exercitum populi Romani poenam ullam meritos esse, neque ad extremum,
 9      IX,    8,  43|        omnia obtinet caedes nec in ullam partem tutum perfugium est.
10     XXI,    6,  53|          foret hosti cerneret, vix ullam spem habebat temere atque
11    XXIV,    2,   8|            honores adfertis, moram ullam offerret, is mihi parum
12    XXIV,    2,  13|     conspecta a Tarento sint, haud ullam intercessuram moram quin <
13    XXIV,    5,  38| inundabitur. nec praeoccupati spem ullam nec occupantes periculi
14     XXV,    6,  30|            expetendae poenae eorum ullam Romanis esse. erat e tribus
15     XXV,    6,  35|            acceptae cladis quam ad ullam bonam spem pronior erat:
16    XXVI,    1,   1|   hibernarent neve hiberna propius ullam urbem decem milibus passuum
17    XXVI,    3,  19|            sumpsit nullo die prius ullam publicam privatamque rem
18    XXVI,    5,  27|     simultatem cum Campanis negare ullam esse: publicas inimicitias
19    XXVI,    8,  46|           plena videret neque spem ullam esse, se arcemque et praesidium
20   XXVII,    6,  30|      indutias pepigisse dixit spem ullam habentem quieturos Aetolos,
21    XXIX,    1,   2|           sane memorando in partem ullam eventu. sole oriente postero
22    XXIX,    4,  17|        omnia amplectar. nego domum ullam Locris, nego quemquam hominem
23     XXX,    6,  37|            indutias nec spem pacis ullam esse. has condiciones legati
24   XXXII,    1,   3|             seditionis nec eam nec ullam aliam satis iustam causam
25   XXXII,    3,  18|          cladibus locis hibernandi ullam cernebat. Itaque relicta
26   XXXIV,    1,   4|           est nec Oppiam nec aliam ullam tum legem desideratam esse
27   XXXIV,    1,   6|          oratio fuit; nam et legem ullam omnino abrogari est indignatus
28   XXXIV,    2,  11|    castella sua oppugnari nec spem ullam esse resistendi nisi praesidium
29   XXXIV,    3,  35|           redderet neve ipse navem ullam praeter duos lembos, qui
30   XXXIV,    6,  60|           neque regem neque gentem ullam parem Romanis esse. sibi
31    XXXV,    4,  35|            bellum Achaicum aut rem ullam quam sua quisque opinione
32    XXXV,    5,  46|           sed ne societatem quidem ullam pacisci nisi ex auctoritate
33   XXXVI,    1,   5|      legatio erat minime in partem ullam liberi aut simplicis animi;
34 XXXVIII,    6,  56|           aut diei dictae Africano ullam mentionem habet. Alia tota
35   XXXIX,    1,  18|      continebatur, nec earum rerum ullam, in quas iureiurando obligati
36      XL,    4,  44|           Fulvius consul priusquam ullam rem publicam ageret, liberare
37    XLII,    3, 43a|          nec praetermittendam spem ullam censuisset <rex>, reliqua
38   XLIII,    2,  17|            circumtulerunt, ne quis ullam rem in bellum magistratibus
39    XLIV,    2,  16|   Numidicis, nec sibi in his locis ullam copiam esse. senatus consultum,
40     XLV,    1,   3|         legationem misisse, non ad ullam aliam rem quam ad Persea