Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  55|          urbis praeda sperandam et nullius ne horum quidem operum fundamenta
 2     III,    6,  40|            privatos fecerat auctor nullius senatus consulti faciendi.
 3     III,    7,  54|          hic modestia fuistis, ubi nullius ager in tot rerum usu necessario
 4     III,    9,  67|        locutum accipio: 'Etsi mihi nullius noxae conscius, Quirites,
 5     III,    9,  68|          vident, malae rei se quam nullius, turbarum ac seditionum
 6      IV,    4,  24|        dicitur ut vis a censoribus nullius auctoritate praeterquam
 7      VI,    1,   1|     appellarunt, + insignemque rei nullius publice privatimque agendae +
 8      VI,    3,  16|          vinclis et catenis erit?' nullius nec oculi nec aures indignitatem
 9     VII,    1,   4|          dabat quod filium iuvenem nullius probri compertum, extorrem
10     VII,    3, 22a|           cum ipsius viri maiestas nullius honoris fastigium non aequabat,
11     VII,    5,  35|      pluribus opem tuleritis, ipsi nullius auxilio egueritis. Cum eo
12     VII,    6,  40|            non iniuriis sensistis, nullius superbae in vos legis, nullius
13     VII,    6,  40|     nullius superbae in vos legis, nullius crudelis senatus consulti
14      IX,    4,  18|     proeliis victus sit, Alexandro nullius pugnae non secunda fortuna
15    XXII,    2,  14|          incendia venimus? Nec, si nullius alterius nos ne civium quidem
16    XXII,    5,  33|         ingens in cervicibus erat, nullius usquam terrarum rei cura
17    XXIV,    1,   1|   tradendam. Bruttiis in conloquio nullius rei primo fides est; deinde
18    XXIV,    2,   8|        bello haberi quam te. magis nullius interest quam tua, T. Otacili,
19    XXIV,    4,  28|         Carthaginienses inclinent, nullius civitatis statum fortunatiorem
20    XXVI,    2,  11|            castra sese receperint, nullius rei minore quam hostium
21    XXVI,    2,  16|          sine imperio multitudinem nullius rei inter se sociam ad consensum
22    XXVI,    7,  41|        adversae pugnae in Hispania nullius in animo quam meo minus
23   XXVII,    7,  38|         quisque populus recitaret, nullius cum in Italia hostis esset
24     XXX,    2,  14|          ipsum in Hispania iuvenem nullius forma pepulerat captivae.
25     XXX,    2,  15|              promisisse enim se in nullius potestatem eam traditurum -
26     XXX,    4,  23|        Carthaginis bellum gereret, nullius alterius consilio quam Scipionis
27    XXXI,    4,  30|        suis, omnium nudatos manes, nullius ossa terra tegi. delubra
28    XXXI,    5,  39|        fiat libero campo opus est, nullius admodum usus est. Thracas
29    XXXI,    6,  49|      triumphum decresse senatum ut nullius nisi eius qui triumphaturus
30  XXXIII,    3,  28| conscientiam quam indicium hominum nullius rei consciorum metuens;
31  XXXIII,    4,  32|         ita raptim peractum est ut nullius nec animi nec oculi spectaculo
32   XXXIV,    2,  17|           eorum. pedestre proelium nullius ferme certaminis fuit: milites
33   XXXIV,    5,  54|             superbam libidinem, ab nullius ante gentis senatu neque
34 XXXVIII,    5,  47|           fui rerum a me gestarum. Nullius equidem invideo honori,
35 XXXVIII,    5,  48|     gerendisque deos adhibet, quia nullius calumniae subicit ea, quae
36   XXXIX,    1,   9|            patroni mortem, quia in nullius manu erat, tutore ab tribunis
37   XXXIX,    5,  54|         oppidumque in alieno agro, nullius Romani magistratus, qui
38    XLII,    1,   5|       dicione eius urbes <essent>, nullius liberae civitatis fortunam
39     XLV,    3,  34|        pacem facerent, apud Gallos nullius momenti fuisse.~ ~35.
40     XLV,    4,  44|    ignoscere Prusiam debere, si ex nullius iniuria quidquam ei datum