Lib. Cap. Par.

 1       I,    7,  39|         facile quod dis cordi esset: iuvenis evasit vere indolis regiae
 2       I,    8,  46|             datam ratus est, et ipse iuvenis ardentis animi et domi uxore
 3       I,    9,  56|      Tarquinia, sorore regis, natus, iuvenis longe alius ingenii quam
 4     III,    2,  11|          Caeso erat Quinctius, ferox iuvenis qua nobilitate gentis, qua
 5       V,    3,  15|           sine ullo metu, praevalens iuvenis Romanus senem infirmum in
 6       V,    6,  46|        stationes posset, cum repente iuvenis Romanus admiratione in se
 7       V,    6,  46|              Pontius Cominus impiger iuvenis operam pollicitus, incubans
 8     VII,    1,   4|         summo loco natus dictatorius iuvenis cotidiana miseria disceret
 9     VII,    1,   5|          criminationibus quam ipsius iuvenis inritatus est animus; quin
10    VIII,    1,   7|      praestet?' movet ferocem animum iuvenis seu ira seu detractandi
11    VIII,    1,  8a|      parceretur spoliisque contectum iuvenis corpus, quantum militaribus
12    VIII,    2,  8b|           uno destinato hoste; isque iuvenis in acie oblatus ex centurione
13    VIII,    5,  28|            adferri. quibus laceratus iuvenis cum se in publicum proripuisset,
14    VIII,    5,  28|            curiam patribus laceratum iuvenis tergum procumbentes ad singulorum
15      IX,    4,  17|               Victus esset consiliis iuvenis unius, ne singulos nominem,
16      IX,    4,  18|          hominis res gestas, et eius iuvenis, cum populi iam octingentesimum
17       X,    5,  40|             auspicio renuntiaverunt. Iuvenis ante doctrinam deos spernentem
18     XXI,    1,   3| praerogativam militarem qua extemplo iuvenis Hannibal in praetorium delatus
19     XXI,    5,  46|          filii propulsatum. Hic erit iuvenis penes quem perfecti huiusce
20     XXI,    6,  50|         priore bello populum Romanum iuvenis adiuvisset, eo senem adiuturum;
21    XXII,    4,  26|                                   Is iuvenis, ut primum ex eo genere
22    XXII,    7,  53|           consilii rem esse [Scipio] Iuvenis, fatalis dux huiusce belli:
23   XXIII,    1,   9|             nihil facturum tale. Tum iuvenis "ego quidem" inquit, "quam
24   XXIII,    2,  15|      transfugiendum stimulabat. Erat iuvenis acer et sociorum ea tempestate
25   XXIII,    2,  16|            comitate Marcelli ferocis iuvenis animus adeo est mollitus
26     XXV,    1,   5|               hic senes honoratosque iuvenis in eo certamine vicit. ante
27     XXV,    6,  34|              urgebat. Masinissa erat iuvenis, eo tempore socius Carthaginiensium,
28     XXV,    6,  37|               eques Romanus, impiger iuvenis animique et ingenii aliquanto
29    XXVI,    8,  50|           quam parentes adloquitur. "Iuvenis", inquit, "iuvenem appello,
30  XXVIII,    7,  35|    Masinissam fuisse sciret, et ipse iuvenis specimen animi prae se ferret.
31     XXX,    2,  15|            ne quid aeger animi ferox iuvenis gravius consuleret accitum
32    XXXV,    2,  15|            regia fuit magnumque eius iuvenis desiderium; id enim iam
33 XXXVIII,    2,  23|         adsensu; nam singularis eius iuvenis cum virtus et industria
34   XXXIX,    5,  47|           tirocinio et perturbatione iuvenis moveretur, quaeri iussit
35   XXXIX,    5,  53|           esse indignabatur. et ipse iuvenis haud dubie inflatior redierat,
36      XL,    1,   5|            incauti a fraude fraterna iuvenis, adiuvandum, quod futurum
37      XL,    1,   5|        singulos principum eluderent, iuvenis incautus et amore nominis
38      XL,    1,   6|        praebituram causam criminandi iuvenis.~ ~7.
39      XL,    2,  23|        dictum est, cum simplicitatem iuvenis incauti et suis haud immerito
40     XLV,    1,   8|           fleret, rursus consul: 'si iuvenis regnum accepisses, minus