Lib. Cap. Par.

 1       I,    8,  47|     instituisse censum ut insignis ad invidiam locupletiorum fortuna esset
 2      II,    2,   7|          gloria necdum se vertente in invidiam, mortem occubuisset: se
 3      II,    2,   7|          gloriae suae ad crimen atque invidiam superesse; ex liberatore
 4      II,    3,  27|       supererant animi ad sustinendam invidiam. Crescere inde malum in
 5      II,    3,  28|          consulari exsequendum esset, invidiam eius consules ad senatum
 6     III,    1,   1|               fieri querentes, totius invidiam rei a tribunis in consulem
 7     III,    2,   9|          invadi. Non ius vestrum, sed invidiam minueritis. Agite cum collega
 8     III,    2,  12|         iterando laudes, ne cumularet invidiam, sed veniam errori atque
 9     III,    2,  13|        Premebat reum praeter volgatam invidiam crimen unum, quod M. Volscius
10     III,    3,  21|        gloriam spreti honoris auctam, invidiam quae ex continuato eo impenderet
11     III,    6,  43|               Siccium in Sabinis, per invidiam decemviralem tribunorum
12     III,    8,  56|           Romani experiri. Non ita se invidiam pertimuisse, ut nihil in
13     III,    8,  59|               eademque auxit consulum invidiam, quod adeo toti plebis fuissent
14     III,    9,  64|             continuatione magistratus invidiam imminentem cernenti. Qui
15      IV,    5, 44a|             tum agrum plebi, sed sibi invidiam quaeri; se quoque subiturum
16       V,    3,  20|      malignitate praedae partitae aut invidiam apud patres ex prodiga largitione
17       V,    3,  20|               Ipsum dictatorem fugere invidiam ex eo criminaque; eo delegasse
18       V,    3,  21|              Romani videretur, ut eam invidiam lenire quam minimo suo privato
19      VI,    1,   4|              praeda erat nec nisi per invidiam adimi poterat. Eodem anno,
20      VI,    3,  18|        fecisset, et vinculorum suorum invidiam non dictator modo abdicando
21    VIII,    5,  31|               in unum saevire. etenim invidiam tamquam ignem summa petere;
22     XXI,    7,  63|              summam contentionem acta invidiam apud nobilitatem suasori
23    XXII,    4,  23|      Accesserant duae res ad augendam invidiam dictatoris, una fraude ac
24    XXII,    5,  34|  prohibuissent comitia perficere, per invidiam eorum favorem candidato
25    XXIV,    2,   9|              haud dubie esse, minoris invidiam suam, si qua ea re oreretur,
26    XXVI,    5,  32|                  haec taliaque cum ad invidiam consulis miserationemque
27    XXVI,    7,  40|               officiebat, postremo in invidiam vertit ut ne bene gestae
28   XXXIV,    3,  34|            mala convertit, segnitiam, invidiam et obtrectationem domi manentium
29    XXXV,    2,  10|               et quo maior eo propior invidiam, Quincti recentior ut qui
30    XXXV,    5,  43|            Nulla ingenia tam prona ad invidiam sunt quam eorum qui genus
31   XXXVI,    2,   8| commendationem ad Macedonum gentem et invidiam regi, quod insepultos milites
32  XXXVII,    7,  57|              postremo in huius maxime invidiam desistere se petitione Glabrio
33 XXXVIII,    4,  43|              opera ducebat. Itaque ad invidiam ei faciundam legatos Ambraciensis
34 XXXVIII,    6,  52|       Scipioni illuxit. Post quem cum invidiam et certamina cum tribunis
35 XXXVIII,    6,  59|       prodesse L. Scipioni debuisset, invidiam nocuisse. Tantum auri argentique
36   XXXIX,    4,  39|          populi Romani beneficium, et invidiam fieri geminati honoris,
37   XXXIX,    5,  48|              facta erant, extemplo in invidiam, mox etiam in perniciem
38   XXXIX,    5,  53|             ceteros Macedonas, tantam invidiam non apud fratrem modo sed
39    XLII,    2,  23|              misericordiam quam regi <invidiam conciliarunt>.~ ~24.
40   XLIII,    1,   4|            fanum Aesculapi exornavit. Invidiam infamiamque ab Lucretio