Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   2|      acies laeta ex eo certamine abiit: victi Rutuli: victores
 2       I,    3,  16|         inquit "locutus sublimis abiit." Mirum quantum illi viro
 3       I,    6,  34|      apte reponit; inde sublimis abiit. Accepisse id augurium laeta
 4       I,    9,  51|    Romanum increpans ex concilio abiit. Quam rem Tarquinius aliquanto
 5      II,    1,   4|         quorum vetustate memoria abiit. Interim cum in senatu vicisset
 6      II,    2,  15|       Mamilium Octavium Tusculum abiit. Romanis pax fida cum Porsenna
 7      II,    4,  35|      absens in Volscos exsulatum abiit, minitans patriae hostilesque
 8      II,    4,  37|   praesens violer." Haec locutus abiit. Consules cum ad patres
 9      II,    5,  41|       Quem ubi primum magistratu abiit damnatum necatumque constat.
10      II,    5,  46|        praeceps Fabius in volnus abiit. Sensit utraque acies unius
11      II,    5,  52|      sibi cuique futurae inopiae abiit, eo quod abditum fuerat
12      II,    5,  52|          Servilius, ut consulatu abiit, C. Nautio et P. Valerio
13     III,    2,  13|    proxima in Tuscos in exsilium abiit. Iudicii die cum excusaretur
14     III,    2,  18|          deinde ubi vanus terror abiit, accepti in urbem agmine
15     III,    4,  29|    damnatus Lanuvium in exsilium abiit. Quinctius sexto decimo
16     III,    8,  58|         dimissus Tibur exsulatum abiit, manesque Verginiae, mortuae
17     III,    9,  64|    plebeique acceptus magistratu abiit.~ ~65.
18       V,    5,  32|       eum non posse, in exsilium abiit, precatus ab dis immortalibus
19      VI,    1,   1|          simul primum magistratu abiit, ab Cn. Marcio tribuno plebis
20      VI,    4,  27| moderatione insignis, magistratu abiit creatis tribunis militaribus
21     VII,    1,   3|      verecundia victus dictatura abiit.~ ~4.
22     VII,    3, 22a|    Peticus, qui prior interregno abiit, et T. Quinctius Poenus;
23      IX,    7,  34|          quod collega magistratu abiit nec lex nec pudor coercet:
24       X,    3,  24|       litteras audirent, comitio abiit. Nec minore populi consensu
25     XXI,    7,  63|      privatus clam in provinciam abiit. Ea res ubi palam facta
26    XXII,    4,  25|      adesset, nocte ad exercitum abiit. Luce orta cum plebis concilium
27    XXII,    8,  61|          sunt. Unus ex iis domum abiit, quod fallaci reditu in
28     XXV,    1,   2|    perfectis dictator magistratu abiit. aedilis curulis fuit eo
29     XXV,    4,  19|     Cumanum, Claudius in Lucanos abiit. postero die cum vacua castra
30    XXVI,    1,   3|     Fulvius exsulatum Tarquinios abiit. id ei iustum exsilium esse
31    XXVI,    4,  23|        perperam dederat flamonio abiit.~ ~24.
32   XXVII,    1,   2|       movit castra et in Apuliam abiit. Marcellus, ubi lux fugam
33   XXVII,    2,  5b|    consul clam nocte in Siciliam abiit; destitutique patres litteras
34   XXVII,    6, 28b|        suamet ipse fraude captus abiit, profectusque ad Locrorum
35    XXIX,    2,   7|  consulerent nocte motis castris abiit. et qui in arce erant igni
36   XXXII,    3,  21|          saltu penitus in regnum abiit? Aut vi aut metu aut voluntate.
37  XXXVII,    7,  59|        fere post, quam consulatu abiit.~ ~60.
38     XLI,    2,  10|           praeceps in provinciam abiit; ubi inconsultius quam venerat
39     XLI,    3,  25| damnataque eo crimine in exilium abiit. idem furor et Cretenses
40   XLIII,    1,   2|       dein repente in provinciam abiit, ne plures ab Hispanis vexarentur.