Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   3|           quam voluntas patris aut verecundia aetatis: pulso fratre Amulius
 2       I,    2,   6|          gemini essent nec aetatis verecundia discrimen facere posset,
 3      II,    2,  15|            liberam esse orare. Rex verecundia victus "quando id certum
 4      II,    4,  36|       liber erat religione animus, verecundia tamen maiestatis magistratuum
 5     III,    2,  12|            aversabantur preces aut verecundia aut metu, alii se suosque
 6     III,    6,  40|             Claudium interpellandi verecundia fuit. Sententiam igitur
 7      IV,    6,  45|      inquit, "nec rei publicae est verecundia, patria maiestas altercationem
 8      IV,    6,  56|           magistratuumque viverent verecundia, per se quoque tribuni agerent.~ ~
 9       V,    4,  25|           reliquos similes conatus verecundia irae obstabat. Camillus
10      VI,    5,  33|            eos nec sua religio nec verecundia deum arcuisse dicitur sed
11      VI,    5,  36|            civibus, opem orantibus verecundia maxime non patres modo sed
12     VII,    1,   1|          iisdem auspiciis creatum, verecundia inde imposita est senatui
13     VII,    1,   3|          plebis coortis seu vi seu verecundia victus dictatura abiit.~ ~
14     VII,    2,  11|          tum subiecta oculis simul verecundia misericordiaque militem
15     VII,    6,  40|         haud minore ab adversariis verecundia quam ab suis silentium datum. "
16      IX,    2,  10|      tergum vinciri. Cum apparitor verecundia maiestatis Postumi laxe
17      IX,    6,  29|       invidiosam senatus lectionem verecundia victus collega magistratu
18      IX,    7,  34|           magistratus maiestate ac verecundia quem gessisti, non modo
19       X,    2,  13| moderatione tam iusta studia; quae verecundia legum restinguenda ratus,
20       X,    3,  24|     honores praemiaque concessurum verecundia aetatis eius maiestatisque;
21     XXI,    2,  19|          concilio respondit: "Quae verecundia est, Romani, postulare vos
22   XXIII,    1,   3|          deinde cum aliquis omissa verecundia quempiam nominasset, multo
23   XXIII,    1,   4|           cladem, ut, cuius aliqua verecundia erat, Romanum quoque spernerent
24   XXIII,    5,  36|          locat, cum Gracchus magis verecundia in tali necessitate deserendi
25    XXIV,    6,  42|            res in Hispania essent, verecundia Romanos tandem cepit Saguntum
26    XXIV,    6,  44|          progrederetur lictoresque verecundia maiestatis eius taciti anteirent,
27    XXVI,    4,  24|        auctoritate sua, minore cum verecundia et maiore cum fide vim maiestatemque
28    XXVI,    5,  31|  posteaquam neque legatos violandi verecundia erat nec mihi ipsi congresso
29    XXVI,    8,  50|           inter nos huius sermonis verecundia. Ego cum sponsa tua capta
30    XXVI,    8,  50|      soceros tuos parentesque suos verecundia; servata tibi est, ut inviolatum
31   XXVII,    4,  17|          incauteve, sed potius cum verecundia <ac> gravitate, propiorque
32     XXX,    5,  31|          attraxerim nulla sum tibi verecundia obstrictus. proinde si quid
33  XXXIII,    2,  16|       admirantium, silentium mox a verecundia simul pristinae dignitatis
34   XXXIV,    1,   1|          nulla nec auctoritate nec verecundia nec imperio virorum contineri
35   XXXIV,    1,   2|        forum perveni. quod nisi me verecundia singularum magis maiestatis
36  XXXVII,    7,  52|         dicere ipsum, omissa in id verecundia, quid sibi ab senatu populoque
37  XXXVII,    7,  54|        tamen res sese habet, magis verecundia nostra adversus regem nobis
38   XXXIX,    5,  49|             cognitumque [primum] a verecundia memoriaque meritorum haud
39   XXXIX,    5,  49|            viri faceret, cum alios verecundia pristinae maiestatis collatae