Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  17|       deinde plebs multiplicatam servitutem, centum pro uno dominos
 2      II,    1,   3|         aliorum in suam vertisse servitutem inter se conquerebantur:
 3      II,    5,  41|          munus esse; agros illos servitutem iis qui acceperint laturos;
 4     III,    5,  37|   libertatis captare auram, unde servitutem timendo in eum statum rem
 5     III,    5,  37|          ruendo ad libertatem in servitutem elapsos iuvare nolle; cumulari
 6     III,    6,  44|   negotium dedit, ut virginem in servitutem adsereret neque cederet
 7     III,    6,  47|      decresse vindicias secundum servitutem. Primo stupor omnes admiratione
 8     III,    8,  56|        dices, te ab libertate in servitutem contra leges vindicias non
 9     III,    8,  56| libertatis qui liberum corpus in servitutem addixisset, - ipsius Appi
10     III,    8,  57|        vindicias ab libertate in servitutem dederit; si ad iudicem non
11     III,    8,  61|        hostes et domi quam foris servitutem magis timuisse. Unam Verginiam
12      IV,    2,  15|    finitimorum omnium populum in servitutem perlici posse, ut quem senatorem
13      VI,    3,  14|      Gallis victoribus captum in servitutem ac vincula duci videam.'
14    VIII,    1,   4|         sub umbra foederis aequi servitutem pati possumus, quid abest
15    VIII,    4,  21|          sint, neque eo loco ubi servitutem esse velint fidem sperandam
16       X,    4,  35|        maneat, ei aut mortem aut servitutem patiendam. Haec iurganti
17   XXIII,    1,   7|      miserabilemque Tarentinorum servitutem exempla referens, primo
18    XXIV,    4,  32|         adfulsisset, in antiquam servitutem recciderant.~ ~33.
19    XXIV,    4,  33|    exsilio solum sed etiam morte servitutem patiantur; nec caedem nefandam
20   XXXIV,    2,  18|         ex usurpata libertate in servitutem velut adserendi erant; et
21   XXXIV,    6,  58|        pro suis, eas repetere in servitutem, et populus Romanus susceptum
22   XXXIV,    6,  58|   Aeolidem Ioniamque coloniae in servitutem regiam missae sunt, sed
23    XXXV,    2,  16|         saecula adserendi eos in servitutem faciet, quid abest quin
24   XXXVI,    4,  28|       interfatus Romanum 'non in servitutem' inquit, 'sed in fidem tuam
25  XXXVII,    3,  17|   Iasensium unam mentem esse, ut servitutem regiam effugerent. Rhodii
26  XXXVII,    4,  25|    quando Eumenes in voluntariam servitutem concessisset. his motum
27  XXXVII,    7,  54|        nisi liberas civitates in servitutem traderetis ei, esset deliberatio
28      XL,    2,  18|      sociis civibus Romanis, qui servitutem servissent, complerentur,
29     XLI,    2,   6|     dicione Antiochi; eam regiam servitutem conlatam cum praesenti statu
30     XLI,    2,   6|         qui nati liberi sint, in servitutem dari placere; Lycios ita
31    XLII,    2,  21|     esset, cuius dolo malo is in servitutem venisset, ut iuratus senatus
32    XLII,    2,  23|     animadverterent in se. tutam servitutem se sub dominis Romanis quam
33    XLII,    4,  52|      nunc propalam Macedoniam in servitutem petere, ne rex vicinus imperio
34   XLIII,    1,   5|      inde multa milia hominum in servitutem abripuisse. Sub idem tempus
35   XLIII,    1,   7|     devexisse; libera corpora in servitutem abrepta; fortunas sociorum
36   XLIII,    1,   8|   senatui non placere; si qui in servitutem liberi venissent, ut eos
37     XLV,    2,  15|  sortirentur, in quam omnes, qui servitutem servissent, conicerent.
38     XLV,    2,  18|        populi Romani non liberis servitutem, sed contra servientibus
39     XLV,    2,  22|         oppugnatae et Graecia in servitutem petita et adiutus Hannibal