Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  18|       finivit; tum lituo in laevam manum translato, dextra in caput
 2       I,    9,  54|           sine ulla dimicatione in manum traditur.~ ~55.
 3      II,    3,  20|        cohorti suae, quam delectam manum praesidii causa circa se
 4      II,    3,  30|          stare suos iussit: ubi ad manum venisset hostis, tum coortos
 5     III,    3,  23|      praeter arma et quod cocti ad manum fuit cibi ferre militi licuit;
 6     III,    6,  44|       minister decemviri libidinis manum iniecit, serva sua natam
 7      IV,    4,  27|            ante lucem movere iubet manum inter nocturnos tumultus
 8       V,    6,  45|   nocturnae superfuerant, ad aliam manum Tuscorum ad Salinas profecti,
 9      VI,    3,  14|            caterva sua accurrit et manum iniecit; vociferatusque
10     VII,    1,   2|           usus impediebat. Inde ad manum cantari histrionibus coeptum
11     VII,    4,  26|      factum; namque conserenti iam manum Romano corvus repente in
12    VIII,    2,  8b|         accensos, minimae fiduciae manum; eo et in postremam aciem
13    VIII,    5,  30|           neu absente se cum hoste manum consereret. Q. Fabius cum
14      IX,    1,   5|    stringere licuisse gladios, non manum cum hoste conferre; sibi
15      IX,    4,  19|     traheret. Adde quod Romanis ad manum domi supplementum esset,
16     XXI,    5,  41|          parte copiarum conserendi manum fortuna data est, hostem
17    XXII,    3,  21|          certamine ut tumultuariam manum fudere mille hominibus occisis,
18    XXII,    4,  29|         coniectum teli veniret aut manum consereret, et suos a fuga
19    XXII,    5,  37| sagittariorum ac funditorum, aptam manum adversus Baliares ac Mauros
20    XXIV,    2,  14|         itaque priusquam cum hoste manum consereret, pronuntiat tempus
21    XXIV,    4,  24|   pronuntiatum; iam mercennariorum manum, adsuetam imperiis Adranodori,
22     XXV,    2,  11|         prohibentibus opus Romanis manum posse conseri et, si ferocius
23    XXVI,    2,  12|           Capuam solam traditam in manum hostibus, sed se quoque
24    XXVI,    7,  40|           latrociniis quaerentibus manum. et quod ad Siciliam attinet
25   XXVII,    3,  11|      signum quod in corona erat in manum sponte sua prolapsum. et
26   XXVII,    3,  12|         necessitatibus pares. hanc manum ad Bruttium primum agrum
27   XXVII,    7, 33b|    cupiditate conserendi cum hoste manum in necopinatam fraudem lapsos
28   XXVII,    7,  40|           hostium cognosset temere manum consereret, respondisse
29  XXXIII,    1,   5|           rami locum ad inserendam manum non relinquunt ut neque
30  XXXIII,    2,  15|    extemplo validam mercennariorum manum praemissam ad occupandum
31  XXXIII,    2,  18|            milites, lectam peditum manum, habuere, medios mixta ex
32   XXXVI,    3,  18|     sagittariorumque et funditorum manum sub ipsis radicibus montis
33 XXXVIII,    2,  21|       praeter gladios, quorum, cum manum hostis non consereret, nullus
34 XXXVIII,    2,  21|        cuique temere trepidanti ad manum venisset, <et> ut insueti,
35 XXXVIII,    3,  26|      generis ut aeque magna vis ad manum esset, curavit. Ubi appropinquarunt,
36 XXXVIII,    4,  41|        cornua equitibus dispositis manum cum hoste conservisset,
37    XLIV,    1,   6|      claudi poterat, et saxorum ad manum silvestrisque materiae tantum
38    XLIV,    3,  34|    cerneret, ubi primum conserendi manum cum hoste data occasio esset,
39     XLV,    4,  39|             ex omnibus, cum quibus manum conserui, spolia rettuli;