Lib. Cap. Par.

 1       0, Prae,  11|          nec maior nec sanctior nec bonis exemplis ditior fuit, nec
 2       0, Prae,  13|                                 cum bonis potius ominibus votisque
 3       I,    9,  49|        occidere, in exsilium agere, bonis multare poterat non suspectos
 4      II,    1,   5|                                  De bonis regiis, quae reddi ante
 5      II,    1,   5|         sustinendis esset. Direptis bonis regum damnati proditores
 6      II,    2,   8|             populum sacrandoque cum bonis capite eius qui regni occupandi
 7      II,    4,  34|           coemptum esset, naves pro bonis Tarquiniorum ab Aristodemo
 8     III,    2,  12|         naturae fortunaeque omnibus bonis, maximum momentum rerum
 9     III,    2,  13|   crudeliter, ut divenditis omnibus bonis aliquamdiu trans Tiberim
10     III,    8,  57|            decemvir ille perpetuus, bonis, tergo, sanguini civium
11      IV,    2,  15|             in qua nuper decemviros bonis, exsilio, capite multatos
12      IV,    3,  21|           rogationem de publicandis bonis Servili Ahalae tulerat,
13     VII,    5,  30|        parva, ut arbitror, accessio bonis rebus vestris in amicitiam
14      IX,    1,   2|       Lucernis opem Romanus ferret, bonis ac fidelibus sociis, simul
15       X,    3,  23| feneratoribus diem dixerunt; quorum bonis multatis ex eo quod in publicum
16     XXI,    2,  21|           solum sed etiam victoriae bonis florebunt, si ex aliis gentibus
17    XXII,    5,  37|             tamen se omnia quibus a bonis fidelibusque sociis bella
18    XXII,    6,  39|             malis consiliis idem ac bonis iuris et potestatis erit.
19    XXII,    8,  59|         publicae esse. Sed illis et bonis ac fortibus militibus utemini
20   XXIII,    1,   5|         poterant maxime miserabilem bonis sociis, superbis atque infidelibus,
21   XXIII,    3,  18|          mala saepe ac diu duratum, bonis inexpertum atque insuetum.
22    XXIV,    1,   4|      dominatu puerili per ludibrium bonis artibus partum firmatumque
23    XXIV,    5,  37|          reddi sibi aequum censent: bonis sociis fidem suam maximum
24    XXIV,    6,  48|         advertit. tum primum ut pro bonis ac fidelibus sociis facerent,
25   XXVII,    1,   3|          Capuae interim Flaccus dum bonis principum vendendis, agro
26    XXIX,    4,  17|           nostra, magis indignemini bonis ac fidelibus sociis tam
27    XXIX,    5,  27|             vos omnia bene iuvetis, bonis auctibus auxitis; salvos
28     XXX,    1,   1|        humanis ab natura fortunaque bonis. nobilis idem ac dives erat;
29     XXX,    5,  30|            minime credendum est. in bonis tuis rebus, nostris dubiis,
30    XXXI,    2,  13|          Minucio erat pecuniaque ex bonis noxiorum in thesauros reposita -
31  XXXIII,    5,  47|           publicus peculatus, velut bonis ereptis, non furtorum manubiis
32   XXXIV,    3, 22b|             libertatisque perfruens bonis egregie statu suo gauderet
33   XXXIV,    4,  36|          matrimonio habebant aut ex bonis eorum aliquid possederant,
34   XXXVI,    1,   7|           cum Romanis certe bellare bonis malisque meis didici. in
35 XXXVIII,    6,  59|            quantum venditis omnibus bonis redigi non posset. Ubi ergo
36 XXXVIII,    6,  59|           cumulum. At enim, quod ex bonis redigi non possit, ex corpore
37 XXXVIII,    6,  60|          ita decrevit, quo minus ex bonis L. Scipionis quod iudicatum
38   XLIII,    1,   6|      voluntate sua; sed saepe alias bonis in rebus utriusque populi
39     XLV,    4,  38|             tam> ingrata et inimica bonis civitate velit? si infamia