Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  58|        quid enim salvi est mulieri amissa pudicitia? Vestigia viri
 2      II,    1,   3|         proditionem prope libertas amissa est. Erant in Romana iuventute
 3      II,    2,   6|       ignominias demendas belloque amissa repetenda minaciter fremunt.
 4      II,    4,  35|       bellis, pestilentia postremo amissa iuventute fractos spiritus
 5     III,    6,  38|       agros, suarumque rerum erant amissa publica, tantum ab iniuria
 6     III,    6,  42|      clades accepta; castra quoque amissa erant, exutusque omnibus
 7     III,    9,  68|           expleatis? Tribuni vobis amissa reddent ac restituent? Vocis
 8      IV,    2,  12|       inopiam, multi ex plebe, spe amissa, potius quam ut cruciarentur
 9      IV,    3,  22|       cogendique ad deditionem spe amissa, dictator in locis propter
10       V,    1,   7|         ductus exercitus Veios non amissa modo restituit opera, sed
11       V,    2,  12|           Namque Veiis castra quae amissa erant reciperata castellis
12     VII,    1,   8|          fuit: quarta pars militum amissa et, ubi haud minus iacturae
13     VII,    2,  13|         data hosti, si signa foede amissa obici nobis possent, tamen
14     VII,    5,  34|        signa vertunt utriusque rei amissa occasione neque insequi
15    VIII,    5,  27|         Tarentum commigravere; sed amissa omni de se potestate nihil
16      IX,    2, 12a|   beneficii et maleficii occasione amissa pugnaturos cum eis quos
17      IX,    3,  15|           armisque quae ad Caudium amissa erant et, quod omnia superabat
18       X,    4,  36|         agenti negatus honos et ob amissa tot milia militum et quod
19    XXVI,    1,   6|            consulum verbis quoniam amissa castra essent pro se quemque
20    XXVI,    4,  25|          et iam Oeniadas Nassumque amissa cernens Romanaque insuper
21    XXVI,    6,  38|   aliquanto damni haec ala equitum amissa Hannibali quam Salapia fuit;
22    XXVI,    8,  51|            omnia virium Carthagine amissa decessisset.~ ~ ~ ~
23   XXVII,    1,   1|         senserat, postquam Salapia amissa excessisse iis locis in
24   XXVII,    3,  12|      cedentibus sociis successerat amissa.~ ~13.
25   XXVII,    3,  13|           manipulorum quorum signa amissa fuerant destrictis gladiis
26    XXIX,    6,  34|          ala equitum cum praefecto amissa, alio equitatu per novum
27    XXXV,    1,   5|     militum, ipsorum aut sociorum, amissa, centuriones tres et viginti,
28    XXXV,    3,  26|      cetera classis praetoria nave amissa quantum quaeque remis valuit
29   XXXIX,    2, 20b|             quattuor milia militum amissa, et legionis secundae signa
30   XXXIX,    2,  24|       hominum, quae belli cladibus amissa erat, restitueret, non subolem
31      XL,    3,  32|          aciem vulgatum est castra amissa esse et tum cum maxime ardere.
32      XL,    4,  56|            ad poenam corporis eius amissa, quod reliquum erat, id
33     XLI,    1,   3|           castra metu secundanorum amissa sua virtute recipiant. et
34     XLI,    3,  23|      praeter spem recepturi essent amissa mancipia, Callicrates ex
35    XLII,    1,   7|         amplius tria milia militum amissa, cum cedentibus neutris
36    XLII,    4,  50|          adferre posse, quibus non amissa modo reciperare, sed timendus
37    XLII,    5,  66|       signa sinistrae alae quinque amissa.~ ~67.
38    XLIV,    1,   8| recuperanda esse, quae prius culpa amissa forent. audita enim profectione
39    XLIV,    2,  27|       fuisset, quando neque manere amissa Thessalia, unde exercitus