Lib. Cap. Par.

 1       I,    6,  34|       humano superpositum capiti decus ut divinitus eidem redderet.
 2       I,    8,  45|     simul et aliquod addere urbi decus. Iam tum erat inclitum Dianae
 3      II,    2,   7|     fecit; sed multo maius morti decus publica fuit maestitia,
 4      II,    2,  12|          ordo est idem petentium decus. Proinde in hoc discrimen,
 5      II,    3,  20|       accensus ut cuius familiae decus eiecti reges erant, eiusdem
 6     III,    2,  18|      utri reciperatae arcis suum decus facerent; dux uterque suos
 7     III,    8,  61|     animos militum ad aemulandum decus accendit. Iam Horatius eos
 8       V,    6,  44|          referendae et huic urbi decus ingens belli ex hoste communi
 9       V,    7,  51|      victoriam et antiquum belli decus amissum, et in hostes qui
10      VI,    4,  25|           Furio culpam, secundae decus omne penes M. Furium esse.
11     VII,    5,  32|       quodque spectate, milites, decus. Non, si mihi novum hoc
12     VII,    6,  40|          fuit eritque unde belli decus pariatur: hinc pax petenda
13    VIII,    6,  38|     erunt; penes te equestre sit decus.'~ ~39.
14      IX,    3,  15|        Papirique praecipuum - id decus sit. Sequitur hunc errorem
15      IX,    5,  22|   coniecerunt; fratri praecipuum decus ulti Samnitium imperatoris <
16      IX,    6,  28|       Nola est capta. Qui captae decus Nolae ad consulem trahunt,
17      IX,    8,  38|    miscebatur, quod belli Romani decus ab Samnitibus fortuna ad
18      IX,    8,  40|   volnera. Virtutem esse militis decus: et omnia illa victoriam
19      IX,    8,  40|       etiam devictorum Samnitium decus magna ex parte ad legatos,
20      IX,    8,  42|        opes augeret quando belli decus penes alios esset. Volumnium
21      IX,    8,  43|         se sui belli vindicarent decus. Qua impetum dederat, perrumpit
22       X,    2,  19|          secus gestae in Etruria decus dedecusque ad L. Volumnium
23     XXI,    5,  46|        reduxit. Servati consulis decus Coelius ad servum natione
24    XXIV,    5, 35b|       aiebat Siciliae per summum decus repetendae, et ipse haud
25     XXV,    3,  14|   captorum castrorum concederent decus, T. Pedanius princeps primus
26     XXV,    4,  16|         ad inferos misisset, eum decus eximium, egregium solatium
27    XXVI,    8,  48|       praecipuum muralis coronae decus eius esse qui primus murum
28    XXVI,    8,  48|    quippe ubi fraude ac periurio decus petatur virtutis. Satre
29   XXVII,    3,  13|        fugati exercitus dedistis decus.' clamor inde ortus ut veniam
30   XXVII,    3,  14|          ad obtinendum hesternum decus adnitentibus, Romanis ad
31  XXVIII,    3, 17a| magnamque Carthaginem et in suum decus nomenque velut consummatam
32     XXX,    2,  14|   frenavit ac domuit multo maius decus maioremque victoriam sibi
33     XXX,    5,  30|         calamitate vestrae domus decus insigne virtutis pietatisque
34   XXXIV,    1,   6|          nostri non existimarint decus matronale servari posse,
35   XXXIV,    6,  58|         in acie caeso per summum decus parta reliquerit, pari cum
36 XXXVIII,    3,  24|       huius matronalis facinoris decus ad ultimum conservavit.~ ~
37     XLV,    4,  38|      universi populi Romani esse decus censetis. non unius in hoc
38     XLV,    4,  38|      nemo L. Paulo magis eripere decus perfecti belli Macedonici