Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,   6|          ratus circumire supplex Etruriae urbes; orare maxime Veientes
 2      II,    2,  14|         propinquis ac fertilibus Etruriae arvis commeatu, Romanis
 3      II,    5,  44|           Principesque in omnium Etruriae populorum conciliis fremebant
 4      IV,    4, 23b| voltumnae fanum indiceretur omni Etruriae concilium, velut magno inde
 5      IV,    5, 31b|     secunda elati, missis circum Etruriae populos legatis, iactando
 6      IV,    6,  52|          maximos commeatus summo Etruriae studio Tiberis devexit.
 7       V,    1,   1|        Offendit ea res populorum Etruriae animos, non maiore odio
 8       V,    1,   5|    oblivisci nos haec tam crebra Etruriae concilia de mittendis Veios
 9       V,    1,   5|     civitatis ut eo reconcilient Etruriae animos, vel ipsius voluntate
10       V,    2,   8|         atque Faliscorum. Hi duo Etruriae populi, quia proximi regione
11       V,    3,  17|       Quae dum aguntur, concilia Etruriae ad fanum Voltumnae habita,
12       V,    3,  17|          animo consilioque omnes Etruriae populi ex obsidione eriperent,
13       V,    3,  17|      negare. Maxima iam in parte Etruriae gentem invisitatam, novos
14      VI,    1,   2|      Romanum arma ceperant: hinc Etruriae principum ex omnibus populis
15      VI,    1,   2|      partem unam in agro Veiente Etruriae opposuit, alteram ante urbem
16      VI,    2,   9|      Namque cum ea loca opposita Etruriae et velut claustra inde portaeque
17      IX,    7,  32|    geruntur in Samnio, iam omnes Etruriae populi praeter Arretinos
18      IX,    7,  32|     socia Romanis velut claustra Etruriae erat, ingens orsi bellum.
19      IX,    7,  36|       inde contemplatus opulenta Etruriae arva milites emittit. Ingenti
20      IX,    7,  37|   conciveratque indignatione non Etruriae modo populos sed Umbriae
21      IX,    7,  37|       Arretio, quae ferme capita Etruriae populorum ea tempestate
22      IX,    8,  40|  Perusiae imposito, legationibus Etruriae amicitiam petentibus prae
23       X,    2,  10|         de eo concilia populorum Etruriae habita nec perfici quicquam
24       X,    2,  14|        legati, auctores concilii Etruriae populorum de petenda pace
25       X,    2,  16|          postulaverunt principum Etruriae concilium. Quo coacto, per
26       X,    2,  18|      quosdam spectantes iam arma Etruriae populos metus Romani nominis
27       X,    2,  18|    incidisse cur non satis esset Etruriae unus consularis exercitus.~ ~
28       X,    3,  21|     Avertit ab eis curis senatum Etruriae ingravescens bellum et crebrae
29       X,    3,  26|       exercitus haud procul urbe Etruriae oppositi, unus in Falisco,
30       X,    3,  30|      Deciano exercitu relicto in Etruriae praesidio, suis legionibus
31       X,    4, 37a|         Tres validissimae urbes, Etruriae capita, Volsinii, Perusia,
32     XXI,    3,  26|      longis navibus praeter oram Etruriae Ligurumque et inde Salvum
33    XXII,    1,   3|       Faesulas praeteriens medio Etruriae agro praedatum profectus,
34   XXVII,    5,  21|      diebus sollicita civitas de Etruriae defectione fuit. principium
35  XXVIII,    8,  45|     fabricandas naves acciperet. Etruriae primum populi pro suis quisque
36    XXXI,    2,  11|    milibus sociorum quae interim Etruriae praesidio essent, proficisceretur
37   XXXIV,    6,  56|          in quem locum edixisset Etruriae convenirent, et uti L. Cornelius