Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  28|             in variis voluntatibus communi tamen metu cogente, silentium
 2     III,    7,  51|          tamen magis consensu quam communi consilio esse; placere decem
 3     III,    8,  56|       experturum; in praesentia se communi iure civitatis civem Romanum
 4     III,    9,  66|           militandi morem, nec pro communi iam patria Romam esse. Quicquid
 5       V,    2,  11|            sit compecto eam rem et communi fraude patriciorum actam.
 6       V,    3,  17|   Capenatibus ac Faliscis ut Veios communi animo consilioque omnes
 7       V,    3,  17|         discordiae intestinae metu communi, ut fit, coeptae.~ ~18.
 8       V,    4,  24| destinabant [Veios,] duasque urbes communi re publica incoli a populo
 9       V,    4,  25|           rem consultandam habitis communi decreto pollicitae tribunis
10       V,    5,  33|     argumento, quod alterum Tuscum communi vocabulo gentis, alterum
11       V,    6,  44|        decus ingens belli ex hoste communi pariendi. Qui effuso agmine
12      VI,    2,  6b|           potius in medium quam ex communi ad se trahentes. ~ ~7.
13      VI,    5,  33|        tulit ob iram, quod deserto communi concilio Latinorum non in
14       X,    4,  34|           cognitum ex captivis est communi consilio aliquot circa urbes
15    XXII,    1,   3|          ut coniunctis exercitibus communi animo consilioque rem gererent,
16    XXII,    3,  22|            se coniungit, ac deinde communi animo consilioque gerebant
17   XXIII,    2,  12|      patres conscripti, ne quid in communi omnium gaudio minus laetum
18     XXV,    4,  16| praetoribus, qui ad Poenum in illo communi Italiae motu descissent,
19   XXVII,    7,  35|            ut positis simultatibus communi animo consilioque administrarent
20  XXVIII,    2,   9|         inter ipsos, ne cum bellum communi animo gessissent triumphum
21  XXVIII,    5,  23|            missus ut terra marique communi consilio rem gererent.~ ~
22    XXIX,    3,  12|          voluntate legatos de pace communi ad Philippum misere, satis
23   XXXII,    3,  19|       Cenchreis stabat parabantque communi omnes consilio Corinthum
24   XXXII,    3,  22|        filium ut consulere Achaeos communi saluti pateretur neu pertinacia
25  XXXIII,    3,  22|      provinciam obtigisse diceret, communi animo consilioque se et
26   XXXIV,    2,  19|       saepe munimenta eorum, velut communi pacto commercio, privatis
27   XXXIV,    3, 22b|       adversus Philippum non magis communi animo consilioque Romani
28   XXXVI,    1,   5|          veniebant, sicut Epirotae communi gentis consensu et Elei
29   XXXVI,    2,  10|         congressus Ap. Claudium ex communi consilio ad praesidium Larisae
30   XXXVI,    3,  20|        cogitatio animum subit, cum communi decreto Boeotorum posita
31  XXXVII,    2,   6|        nihil responsum est nisi ex communi Aetolorum decreto facturos,
32 XXXVIII,    3,  34|        Decretum Tegeae in concilio communi Achaeorum de restituendis
33 XXXVIII,    6,  57|  muliebriter indignabunda nihil de communi filia secum consultatum,
34   XXXIX,    3,  30|      castra erant, progressi sunt, communi animo consilioque parati
35    XLII,    2,  26|            atque Illyriorum regem; communi consilio parare Romanis
36     XLV,    1,  13|           fuisse. Ptolemaei legati communi nomine regis et Cleopatrae
37     XLV,    3,  26|         nulla spes veniae erat, ut communi ruina patriae opprimerentur,