Lib. Cap. Par.

 1      IV,    6,  45|   Capitoliumque armati occuparent. Avertit nefanda consilia Iuppiter,
 2      IV,    6,  52|     curamque corporum nutriendorum avertit; minusque eam damnosam fuisse
 3       V,    2,  13|            castris opportune facta avertit. Repulsos deinde insecuti
 4      VI,    2,   9|           Camilli ab Antio fortuna avertit. Namque cum ea loca opposita
 5     VII,    2,  15|            deinde emissus turbatos avertit. Ipse dictator, post quam
 6     VII,    6,  38|           delenitos militum animos avertit a memoria patriae, inibanturque
 7     VII,    6,  42|        populos ab Romana societate avertit, et praeter Latinorum infidum
 8      IX,    4,  19|          Macedonum atque Alexandri avertit avertetque, modo sit perpetuus
 9      IX,    6,  27|        donec universam ab ea parte avertit aciem. In eo cornu non Poetelius
10       X,    2,  10|    ingressus paulisper a proposito avertit. Pecunia deinde, qua multum
11       X,    3,  21|           in agros mitti rebantur. Avertit ab eis curis senatum Etruriae
12       X,    4,  36|             Hinc fuga coepta totam avertit aciem Romanam; iamque in
13     XXI,    2,  19|        populos ab societate Romana avertit. Ita enim maximus natu ex
14     XXI,    3,  29|        exercitus manus consereret, avertit a praesenti certamine Boiorum
15     XXI,    6,  49|          tenuerunt, tres in fretum avertit aestus. Ad eas conspectas
16    XXII,    2,   9|            esset, in agrum Picenum avertit iter, non copia solum omnis
17    XXII,    3,  21|         erant cum fama repens alio avertit bellum. Celtiberi, qui principes
18    XXII,    4,  28|          quem ante diximus tumulum avertit oculos hostium. Primo statim
19   XXIII,    3,  17|          satis magno agmine irent, avertit eos retro Casilinum nuntius
20   XXIII,    3,  18|        etiam Hannibalem ab incepto avertit, castrisque communitis ac
21   XXIII,    4,  27|            ferme animos ad Romanos avertit. Itaque Hasdrubal extemplo
22    XXIV,    1,   5|           victum malis se simulans avertit ab consciis in insontes
23     XXV,    6,  39|   iniecissent. hic terror in fugam avertit omnes effusique qua iter
24   XXVII,    1,   1|           qui ad prima signa erant avertit; pars in fugam effusi, pars
25    XXIX,    5,  24| Carthaginiensibus foret bellandum, avertit a vero falsis praeoccupando
26     XXX,    2,   8|          machinas admoventem muris avertit fama redintegrati belli;
27   XXXII,    5,  34|         hoc bellum a custodia eius avertit Thraces habent. Et Aetolis
28   XXXVI,    1,   7|         qui aderant, tali oratione avertit. 'si, ex quo traiecimus
29  XXXVII,    4,  27|        medio cursu classem repente avertit, aut volentibus iis usurus
30 XXXVIII,    6,  51|           Simul se universa contio avertit et secuta Scipionem est,
31   XXXIX,    1,   8|            coniurationis vindictam avertit. praetores provincias sortiti
32      XL,    3,  31|        fremitum equestrem audivit, avertit equos et castra repetit.
33      XL,    4,  42|   latrocinii omnis maritimi causam avertit: ex regno eius omnes naves
34     XLI,    2,  11|          opere exceptum novo alveo avertit. ea res barbaros miraculo
35    XLII,    5,  59|        aciem, Graecos primo impetu avertit; quibus fusis cum gravis
36     XLV,    1,   5|           corrupto pecunia Theonda avertit, ut renuntiaret populo Evandrum