Lib. Cap. Par.

 1      IV,    5,  41|      extractum certamen; nec ad tumulum quem ipse tenuerat prae
 2       V,    3,  18|     cecidit; Titinius in editum tumulum ex multa trepidatione militibus
 3     VII,    5,  34|        captum super se ab Decio tumulum; sed cum ira in hos magis,
 4       X,    5,  40|   tribus> cohortibus alariis in tumulum conspectum propere circumducere
 5    XXII,    4,  24|      ferme a Gereonio milia, in tumulum hosti conspectum, ut intentum [
 6    XXII,    4,  28|     capiendum quem ante diximus tumulum avertit oculos hostium.
 7    XXII,    4,  28|        inferiore loco succedens tumulum, pulsa detrusaque terrorem
 8    XXII,    8,  60|   trecentis voluntariis, cum ad tumulum eos capiendum situm inter
 9    XXIV,    6,  41|        in patentibus campis, ni tumulum in propinquo cepisset. ibi
10     XXV,    5,  25|      deducto praesidio tradidit tumulum Romanis. aversis omnibus
11     XXV,    6,  36|     suos Scipio et collectos in tumulum quendam non quidem satis
12     XXV,    6,  36| exercitus postquam advenere, in tumulum quidem perfacile agmen erexere;
13    XXVI,    7,  44|     quod ubi egressus Scipio in tumulum quem Mercuri vocant animadvertit
14    XXVI,    8,  46|        videret hostes, alios ad tumulum in orientem versum qui tenebatur
15    XXVI,    8,  46|   refugerat, partem copiarum ad tumulum expugnandum mittit, partem
16   XXVII,    4, 15b|  Hannibalis ne opprimerentur in tumulum a praesenti impetu tutum,
17   XXVII,    4,  18|   posuerunt: nocte Hasdrubal in tumulum copias recipit plano campo
18   XXVII,    5,  26|  castris Romanis occupandum eum tumulum esse et castello firmandum
19   XXVII,    5, 28a|     deesset occasioni castra in tumulum in quo pugnatum erat extemplo
20  XXVIII,    3,  13|        munientes ni abditi post tumulum opportune ad id positum
21     XXX,    1,   4|   capiendum quem antea tenuerat tumulum super Uticam mittit, simul
22     XXX,    5,  29|         erat consedit. Hannibal tumulum a quattuor milibus inde,
23    XXXI,    5,  34|        passus a castris Romanis tumulum propinquum Ataeo fossa ac
24    XXXI,    5,  41|         plus mille passuum inde tumulum suis quamvis levi munimento
25    XXXI,    5,  42|     aversam partem castrorum ad tumulum ad castra Athamanum perfugiunt;
26    XXXI,    5,  42|     luce Philippus, ut desertum tumulum videt, ad carpendum hostium
27  XXXIII,    1,   7|    conspectu erant Macedones in tumulum maxime editum inter alios
28  XXXIII,    1,  10|        peditum equitumque primo tumulum altiorem inter ceteros cepit <
29  XXXVII,    3,  18|          agendi de pace [esse], tumulum quendam adversus Elaeam
30 XXXVIII,    1,   2| altiorem deruptioremque undique tumulum concessere; quo pluribus
31 XXXVIII,    2,  21|         milia fere armatorum ad tumulum imminentem viae minus mille
32    XLII,    5,  58|  instruxerat Perseus suos circa tumulum, quam Callinicum vocant.
33    XLII,    5,  65|   hostium adventu in propinquum tumulum recepit, loci se praesidio,
34    XLII,    5,  65| conferti propellere eos, qui in tumulum conitebantur, poterant et,
35    XLII,    5,  65|     armorum auxilia adiectis ad tumulum praecedit. consulis latera