Lib. Cap. Par.

 1       0, Prae,  13|         operis successus prosperos darent.~ ~
 2       I,    3,   9|      quibus fors corpora dedisset, darent animos; saepe ex iniuria
 3       I,    3,  11|       terrae in Crustuminum nomina darent. Et Romam inde frequenter
 4       I,    3,  13|           sint, quae nomina curiis darent. Eodem tempore et centuriae
 5       I,    4,  17|        populo permissa ut non plus darent iuris quam detinerent. Decreverunt
 6      II,    3,  18|           hominibus adulescentibus darent, responsum ignosci adulescentibus
 7      II,    3,  24|         alium confirmare ne nomina darent; cum omnibus potius quam
 8      II,    4,  40|    imperatorem coniuncto exercitui darent, seditio, deinde atrox proelium
 9      II,    5,  44|         adversus omnes satis esse. Darent modo et consules et primores
10      II,    5,  48|       plebi quam maxime aequaliter darent; verum esse habere eos quorum
11      II,    5,  51|        vicem his atque illis terga darent, occidione occisi. Ita oppressum
12      II,    5,  56|          ut concilium dimitterent; darent irae spatium; non vim suam
13     III,    8,  61|  inclinandamque semel fortunae rem darent?~ ~62.
14       V,    6,  38|     aversos transversosque impetum darent, ad subsidiarios signa convertit,
15       V,    6,  40|         viros natosque cui se fato darent, nihil quod humani superesset
16      VI,    3,  13|      evadendum interim multitudini darent: satis esse missilibus ac
17      VI,    3,  20|           Romano in suo discrimine darent, et orasse singulos universosque
18     VII,    3,  20|            Vestalium cultisque dis darent. Movit populum non tam causa
19     VII,    6,  40|       partae gloriam non victoriam darent. Satis fuit eritque unde
20    VIII,    5,  36|     militibus et annuum stipendium darent, cum ire ad senatum iussi
21      IX,    6,  30|    legatosque Tibur miserunt: [ut] darent operam ut ii homines Romanis
22       X,    3,  21|  deducendis creare; nec qui nomina darent facile inveniebantur, quia
23       X,    3,  26|            belli sociumque imperii darent, quonam modo se oblivisci
24       X,    3,  26|        malit, at sibi L. Volumnium darent adiutorem. Omnium rerum
25     XXI,    2,  20|            urbesque suas transitum darent, tantus cum fremitu risus
26    XXII,    5,  32|       voluntate eorum qui libentes darent quam re maius ampliusque
27    XXII,    5,  36|           duplicem numerum equitum darent, peditis aequarent, septem
28    XXIV,    2,  11|         nautas cum annuo stipendio darent. ex hoc edicto dati nautae,
29    XXIV,    5,  37|   gravarentur mittere, sibi saltem darent populi concilium, ut sciretur
30     XXV,    5,  23|         corpora curarent quietique darent: nocte in expeditionem eundum
31    XXVI,    6,  35| ordinibusque, sicut antea, remiges darent cum stipendio cibariisque
32   XXVII,    3,   9|           unde milites pecuniamque darent. eae fuere Ardea, Nepete,
33  XXVIII,    2,   5|    sociorum urbes tuendas Philippo darent.~ Vel segnem ducem tot excitare
34    XXIX,    3,  15|      populi Romani ut plus militum darent quam haberent posse efficere.
35     XXX,    5,  30|          rebus bonam quoque mentem darent di, non ea solum quae evenissent
36     XXX,    6,  33|           in ancipitia tela beluis darent.~ Hannibal ad terrorem primos
37     XXX,    6,  37|         centum arbitratu Scipionis darent ne minores quattuordecim
38    XXXI,    1,   8|            Latini nominis consules darent, quibus praesidiis alter
39    XXXI,    5,  35|        telis uterentur, nunc terga darent, Illyriorum velocitas ad
40  XXXIII,    3,  26|         scriptis quas videretur ut darent decretum est et socium ac
41   XXXIV,    6,  59|     sumerent et regi ad cogitandum darent; cogitaturum, cum renuntiatae
42    XXXV,    1,   5|       Gallorum, non tamen ut terga darent. obstabant duces, hastilibus
43    XXXV,    2,  18|      solitus sit ut Antiochum sibi darent adiutorem; cuius voti si
44    XXXV,    3,  20|           nominis et mille Romanos darent pedites. hi duo praetores
45  XXXVII,    1,   1|   permitterent, vel mille talentum darent eosdemque amicos atque inimicos
46  XXXVII,    4,  28|            si eadem Romanae classi darent, revocaturum se a populatione
47 XXXVIII,    1,   9|      dictae:> quingenta Euboica ut darent talenta, ex quibus ducenta
48 XXXVIII,    1,  11|     argento si aurum dare mallent, darent, convenit, dum pro argenteis
49   XXXIX,    1,  19|       quaestores urbani ex aerario darent; utique consul cum tribunis
50    XLII,    4,  44|   petierunt, quam ut mille milites darent. id praesidium ad Chalcidem
51   XLIII,    2,  15|            quas videretur, consuli darent. Indigne patiens praetorum
52     XLV,    2,  20|           locum, lautia senatumque darent, nullum hospitale ius in