Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  22|          suis ne quid prius quam mandata agerent; satis sciebat negaturum
 2     III,    3,  25|         Aequorum imperator, quae mandata habeant ab senatu Romano,
 3     III,    4, 26b|         reique publicae, togatus mandata senatus audiret, admiratus
 4     III,    7,  54|          adfirmant. Profecti cum mandata plebis patribus exposuissent,
 5       V,    6,  36|       habuisset. Quibus postquam mandata ediderunt in concilio [Gallorum]
 6       V,    6,  36|      Gallorum cum ea sicut erant mandata exposuissent, senatui nec
 7       V,    6,  46|         et ad magistratus ductus mandata exercitus edit. Accepto
 8     VII,    5,  31|        ad Samnites placuit. Data mandata, ut preces Campanorum, responsum
 9      IX,    5,  26|    consules - iis enim ab senatu mandata res est - rei facti adversus
10     XXI,    6,  54|          flumen pertrahere. Haec mandata Numidis: ceteris ducibus
11   XXIII,    5,  33|     iungendam cum populo Romano; mandata habere ad consules ac senatum
12   XXIII,    6,  39|          tulerunt ac rettulerunt mandata; sed prius se aestas circumegit
13    XXIV,    1,   4|          qua eductus esset. haec mandata. cum exspirasset, tutores
14    XXIV,    4,  33|        ea Epicydes, si qua ad se mandata haberent, responsum eis
15    XXIV,    6,  44|       collegae, praetori urbano, mandata Luceriam provinciam haberet
16    XXIX,    2,   5|          revectusque in Siciliam mandata Masinissae Scipioni exposuit.
17     XXX,    4,  20|     audisse. postquam edita sunt mandata, 'iam non perplexe' inquit '
18     XXX,    7,  43|          homines, partim ad quos mandata a propinquis haberent. quibus
19    XXXI,    2,  11|          haec ad Carthaginienses mandata. Masinissae gratulari iussi
20  XXXIII,    4,  41|          Antiochum Ptolomaeumque mandata erat, spatium modici temporis
21   XXXIV,    6,  61|       haud dubie agnoscerent sua mandata esse. hunc Aristonem Carthagine
22   XXXIV,    6,  61|           ita senatum vocabant - mandata habuisse. publicato crimine
23    XXXV,    2,  13|     tuendorum a T. Quinctio cura mandata erat. itaque extemplo et
24   XXXVI,    4,  26|        qui et antea, missus est. mandata erant, ut ab rege peterent,
25  XXXVII,    5,  34|     Heraclides, de pace adferens mandata; quam impetrabilem fore
26  XXXVII,    5,  34|       consulem adit petitque, ut mandata audiret.~ ~35.
27  XXXVII,    6,  45| petentibus frequenti consilio ad mandata edenda, 'non tam, quid ipsi
28  XXXVII,    7,  56|    disceptationis essent, libera mandata; de summa rerum senatus
29      XL,    2,  21|     habuit. in praesentia dat ei mandata, ut per omne obsequium insinuaret
30      XL,    2,  24|          digredienti ab se Didae mandata dedisse dicitur de filio
31   XLIII,    2,  20|      erat. Eo acciti legati, qui mandata exponentes benigne auditi
32    XLIV,    2,  24|         et ad Antiochum communia mandata, quae subicere condicio
33    XLIV,    2,  24|      hostes. ad Antiochum aperta mandata erant; ad Eumenen per speciem
34    XLIV,    2,  26|      castris regis aberant. haec mandata ad eos cum pertulisset Antigonus
35     XLV,    2,  18|    similia his et <in> Illyricum mandata. cetera ipsis imperatoribus