Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  45|  flagitator. "Victor" inquit, "M. Fabi, revertar ex acie"; si fallat,
 2      II,    5,  46|     revertar aut prope te hic, Q. Fabi, dimicans cadam." Consuli
 3      II,    5,  47|  respondit; se familia funesta Q. Fabi fratris morte, re publica
 4       V,    6, 35b|        impetratum; legati tres M. Fabi Ambusti filii missi, qui
 5      VI,    5,  34|     moliundi causa intervenit. M. Fabi Ambusti, potentis viri cum
 6    VIII,    5,  32|         quaero' inquit 'de te, Q. Fabi, cum summum imperium dictatoris
 7    VIII,    5,  32|          castigatam adulescentiam Fabi esse, satis deformatam victoriam;
 8    VIII,    5,  32|          ne id se gratiae dare Q. Fabi crederet, se ius iurandum
 9    VIII,    5,  33|       strepitum vox et indignatio Fabi senis increpantis superbiam
10    VIII,    5,  34|    obnoxia capita pro licentia Q. Fabi obicite.'~ ~35.
11    VIII,    5,  35|           veniam adulescentiae Q. Fabi daret; satis eum poenarum
12    VIII,    5,  35|        auxilium ferenti. vive, Q. Fabi, felicior hoc consensu civitatis
13    VIII,    5,  35|   militare haud minus periculo Q. Fabi quam supplicio miserabili
14    VIII,    6,  38|     accito 'vides tu' inquit, 'M. Fabi, ab hostium equite omissam
15      IX,    8,  38|        compulsa est. Profectio Q. Fabi trans Ciminiam silvam quantum
16       X,    3,  22|         cum L. Volumnio dicebant. Fabi oratio fuit, qualis biennio
17       X,    3,  24|         meritum esse ut faveat Q. Fabi gloriae quae modo non sua
18       X,    3,  25|       aliis dicere consulis se Q. Fabi facere iussu. Postero inde
19       X,    3,  29|           novissima acie iussu Q. Fabi consulis ad praesidium collegae
20       X,    3,  29|   exercitu caesa septem milia, ex Fabi mille septingenti. Fabius
21       X,    3,  30| militaribus non magis victoria Q. Fabi quam mors praeclara P. Deci
22    XXII,    4,  23|         Romanis sollers cunctatio Fabi fecisset; quae ut Hannibalem
23    XXII,    4,  24|           poterat; iamque artibus Fabi sedendo et cunctando bellum
24    XXII,    4,  25|    laturum fuisse de abrogando Q. Fabi imperio; nunc modicam rogationem
25    XXII,    4,  28|          captaturum et sollertiae Fabi dimidium virium decessisse.
26    XXII,    5,  31|     Italiam traiecit, litteris Q. Fabi accitus et ipse et collega
27    XXII,    5,  32|       quod reli]quum autumni erat Fabi artibus cum summa inter
28    XXII,    5,  34|        artibus conciliatum, ab Q. Fabi opibus et dictatorio imperio
29   XXVII,    2,   6|          creatus esset, recens Q. Fabi, qui sibi continuari consulatum
30   XXVII,    4, 15b|          cuius frater in exercitu Fabi consulis erat. is certior
31  XXVIII,    8,  43|        haud dissimulo me tuas, Q. Fabi, laudes non adsequi solum
32  XXVIII,    8,  44|          ad consilium. habebo, Q. Fabi, parem quem das Hannibalem;
33  XXVIII,    8,  44|    detrimenti capiat, quod tu, Q. Fabi, cum victor tota volitaret
34  XXXIII,    5,  44|        filius Pulcher augur in Q. Fabi Maximi locum, qui priore
35     XLV,    1,   1|       quod postquam veris nuntiis Fabi Lentulique et Metelli adventu