Lib. Cap. Par.

 1       I,    7,  37|          gloria fuit; utrimque ab cornibus positos, cum iam pelleretur
 2     VII,    5, 37a|  eximioque uno albo opimo auratis cornibus donat. Milites, qui in praesidio
 3      IX,    8,  40|         consulares, ad equites in cornibus positos evehuntur adhortatique
 4     XXI,    5,  46|     abierat, donec Numidae qui in cornibus erant circumvecti paulum
 5     XXI,    6,  55|     virium, quod roboris erat; in cornibus circumfudit decem milia
 6     XXI,    6,  55|         decem milia equitum et ab cornibus in utramque partem diversos
 7     XXI,    6,  55|   elephanti eminentes ab extremis cornibus, equis maxime non visu modo
 8    XXII,    2,  16|       aridi sarmenti praeligantur cornibus boum, quos domitos indomitosque
 9    XXII,    2,  16|        nocte id armentum accensis cornibus ad montes ageret, maxime,
10    XXII,    2,  17|       extemplo datur, ut accensis cornibus armenta in adversos concitentur
11    XXII,    6,  46| quadraginta, decem equitum. Duces cornibus praeerant sinistro Hasdrubal,
12   XXIII,    4,  29|         aciem Hispanis firmat; in cornibus, dextro Poenos locat, laevo
13   XXIII,    4,  29|     peditibus, ceteros Afris, pro cornibus apponit. Nec omnes Numidae
14   XXIII,    4,  29|        terga. Nihilo segnius [in] cornibus proelium fuit. Hinc Poenus,
15     XXV,    6,  41|     concursu quieti stetissent in cornibus, ut terga dantes suos viderunt,
16   XXVII,    3,  14|           C. Claudius Nero legati cornibus praeerant: Marcellus mediam
17  XXVIII,    3,  14|          utrisque Hispani --; pro cornibus ante Punicam aciem elephanti
18  XXVIII,    3,  14|          hostiumque Romano milite cornibus firmatis, sociis in mediam
19  XXVIII,    3,  14|       acies possent. ita diductis cornibus cum ternis peditum cohortibus
20  XXVIII,    3,  15|          demum hora peditum signa cornibus incucurrerunt; ad medias
21  XXVIII,    3,  15|           armaturae consternati e cornibus in mediam aciem sese intulerant.
22  XXVIII,    6,  33|           nec se posse circumdare cornibus in tam angusto spatio, et
23     XXX,    2,   8|       sustinuere. nudata utrimque cornibus Celtiberum acies stabat
24     XXX,    3,  18|           advectus; proque duobus cornibus praetor ac proconsul milites
25     XXX,    6,  33|     equitatum et ipse circumdedit cornibus; dextrum Carthaginienses,
26    XXXI,    3,  21|      parum procedebat, circuire a cornibus et amplecti hostium aciem,
27    XXXI,    3,  21|        extenuatam mediam diductis cornibus aciem Gallorum vidit, signa
28  XXXIII,    2,  18|       erant - praesidiis, equites cornibus circumdat et Cretensium
29  XXXIII,    2,  18|      levisque armaturae quod erat cornibus circumiectum. eo die steterunt
30    XXXV,    2,  18|          paratos; in duobus velut cornibus Graeciae Nabim a Peloponneso
31  XXXVII,    2,  11|    agminibus ad promunturia, quae cornibus obiectis ab alto portum
32 XXXVIII,    3,  27|           sequebatur quisquam. In cornibus Galli diutius steterunt,
33 XXXVIII,    3,  27|          non poterat, eos, qui in cornibus fuerant, protinus ad sequendos
34     XLI,    3,  26|        pandere aciem et exaequari cornibus hostium, quibus circumibantur,
35    XLII,    5,  58|    Antigonensis praeerat. proximi cornibus constiterant regii equites,