Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  15|     ponere et ad urbem accessurum Veientes audivere, obviam egressi
 2       I,    3,  15|        quam adversa pugna subacti Veientes pacem petitum oratores Romam
 3       I,    5,  30|        vicina, proximi Etruscorum Veientes. Inde ob residuas bellorum
 4       I,    5,  30|        adiuti sunt valuitque apud Veientes - nam de ceteris minus mirum
 5      II,    2,   6|      Etruriae urbes; orare maxime Veientes Tarquiniensesque, ne ex
 6      II,    2,   6|           ademptum. Haec moverunt Veientes, ac pro se quisque Romano
 7      II,    2,   6|           vicere, laeva superata. Veientes, vinci ab Romano milite
 8      II,    5,  43|            Ab Aequis arma sumpta; Veientes agrum quoque Romanorum populantes
 9      II,    5,  43|         urbem, Aequi oppugnabant: Veientes, pleni iam populationum,
10      II,    5,  43|         in Aequos, Furio datur in Veientes. In Veientes nihil dignum
11      II,    5,  43|       Furio datur in Veientes. In Veientes nihil dignum memoria gestum;
12      II,    5,  46|            principem in confertos Veientes euntem ferox viribus et
13      II,    5,  49|       populationibus fuit, dum et Veientes accito ex Etruria exercitu
14      II,    5,  51|     acceptam proxima pugna cladem Veientes abstinuere acie; populationes
15      II,    5,  53|          Veiis captis, ita pavidi Veientes ad arma currunt. Pars Sabinis
16      II,    5,  54|          Manlius consules. Manlio Veientes provincia evenit; non tamen
17      IV,    1,   1|           abiudicati descisse, et Veientes depopulatos extrema agri
18      IV,    3,  17|            ad Lartem Tolumnium ac Veientes defecere. Maius additum
19      IV,    3,  18|       instructus ut dextrum cornu Veientes, sinistrum Falisci tenerent,
20      IV,    4,  30|          Quinctius Poenus iterum. Veientes in agrum Romanum excursiones
21      IV,    4,  30|         colerentur. Irae adversus Veientes in insequentem annum, C.
22      IV,    4, 31a|    iubentibus, invasere opportune Veientes. Castra propinqua turbatos
23      IV,    5, 31b|                                   Veientes re secunda elati, missis
24      IV,    5, 31b|            itaque traiecto Tiberi Veientes Fidenas transtulerunt bellum.
25      IV,    6,  58|    discordia intestina laborarent Veientes, ne res ab iis repeterentur;
26      IV,    6,  61|           gentis universae tuendi Veientes essent. Ea oppugnatio segnior
27       V,    1,   1|    Camillus M. Postumius Albinus. Veientes contra taedio annuae ambitionis
28       V,    1,   2|          subigi multo acrius quam Veientes; quippe illos hiemem sub
29       V,    1,   6|        Romae invenerint praesidia Veientes quae nequiquam in Etruria
30       V,    2,   8|         crediderant. Eadem opinio Veientes in urbe concitavit. Ita
31       V,    3,  21| ingruentis periculi sensus esset. Veientes ignari se iam a suis vatibus,
32       V,    6, 35b|       amicitiaeve erat, nisi quod Veientes consanguineos adversus populum
33       V,    7,  52|        extra urbem nefas est. hos Veientes pro Romanis facturi estis
34       V,    7,  53|      velitisne illos Romanos, vos Veientes esse? An malitis hanc solitudinem