Lib. Cap. Par.

 1       I,    7,  37|          Montes effuso cursu Sabini petebant, et pauci tenuere: maxima
 2      II,    3,  30|        Oratores Latinorum ab senatu petebant ut aut mitterent subsidium
 3      IV,    6,  55|             quam impediendo id quod petebant exprimerent, cum mira opportunitate
 4      IV,    6,  55|           consules nec comitia quae petebant tribuni expediebant. Inclinante
 5      VI,    5,  39|             ad id quod dissimulando petebant plebem: nonum se annum iam
 6      IX,    8,  43|         iamque una voce omnes pacem petebant. Tum trium mensum frumento
 7    XXII,    1,   6|            armis et hostes summa vi petebant et tuebantur cives, donec
 8    XXII,    2,  12|          pabulum et ligna nec pauci petebant nec passim; equitum levisque
 9    XXIV,    4,  34|     scorpionibus modicis ex occulto petebant hostem. [quae] propius quaedam
10    XXIV,    6,  47|         audivit - nihil autem aliud petebant quam ut, Capua recepta bona
11  XXVIII,    5,  24|           sinebant et signum ab eis petebant et in stationes ac vigilias
12     XXX,    3,  16|           fautores. veniam civitati petebant civium temeritate bis iam
13  XXXIII,    5,  42|             bellum non contulissent petebant. ab sacerdotibus tribuni
14    XXXV,    2,  10|         comitiis. multi et potentes petebant patricii plebeique: P. Cornelius
15    XXXV,    2,  10|      coniecti; nam et in unum locum petebant patricii ambo et rei militaris
16   XXXVI,    1,   5|           auxilium adversus Achaeos petebant, quos post bellum non ex
17   XXXVI,    1,   5|           quid offenderent Romanos. petebant enim, ne se temere in causam
18  XXXVII,    2,   7|        indutias temporis eius, quod petebant, ab consule impetraverunt.
19  XXXVII,    6,  47|        facere liceret, reliquisset. petebant cum eo M. Fulvius Nobilior
20  XXXVII,    6,  49|       tempore, quo pacem ab Romanis petebant, Dolopiae atque Athamaniae
21  XXXVII,    7,  57|            multo maiorem excitavit. petebant T. Quinctius Flamininus
22 XXXVIII,    2,  13|             compulsi veniam erroris petebant, dedere urbem parati. Quinque
23   XXXIX,    3,  32|             quoque gratiosi homines petebant, L. Porcius Q. Terentius
24   XXXIX,    4,  39|            ex omnibus contentione - petebant; certamenque ei cum flamine
25   XXXIX,    4,  40|          censuram summa contentione petebant L. Valerius Flaccus P. et
26   XXXIX,    5,  49| praeoccupandam Coronen, quam hostes petebant, inita valle iniqua cum
27      XL,    4,  53|        agrum a consulibus et senatu petebant, ut pacati sub imperio populi
28     XLI,    2,   8|             haec ne postea fierent, petebant legati, et ut redire in
29    XLII,    2,  19|    amicitiamque petentibus et, quod petebant, datum est, et munera <binum>
30   XLIII,    1,   6|             et sacrificare liceret, petebant. Hoc [et] Lampsaceni, octoginta
31   XLIII,    1,   6|           pondo coronam adferentes, petebant, commemorantes discessisse
32    XLIV,    2,  28|         Phanas promunturium Chiorum petebant, unde transmittere in Macedoniam
33    XLIV,    2,  28|             equis effusa fuga urbem petebant. sed propius urbem lembi
34    XLIV,    3,  45|           postero Samothracam, quam petebant, perveniunt; ad duo milia