Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,  15|    potius delectos patrum ad eum missos quam legatis eius Romae
 2     III,    1,   2|      legatos in concilium gentis missos nuntiare iussit Q. Fabium
 3     III,    9,  66|          eo adversus se non esse missos exercitus. Dissolvi licentia
 4       V,    2,   8|       per legatos ultro citroque missos iure iurando inter se obligati,
 5     VII,    2,  13|        ad bellum non in exsilium missos; si quis det signum, in
 6    VIII,    4,  19|         coniuratis vinctos Romam missos eamque deditionem ab senatu
 7      IX,    1,   5|   beluarum modo caecos in foveam missos. Alii alios intueri; contemplari
 8      IX,    2,   8|   habeatis vidisse nos sub iugum missos, vidisse sponsione infami
 9      IX,    3,  16|   receptam Samnitesque sub iugum missos auctores sunt. Et fuit vir
10   XXIII,    1,   6|   consilium esset, Romam legatos missos a Campanis in quibusdam
11   XXIII,    6,  42|     exercitus ab nobis sub iugum missos et si qua alia aut laeta
12    XXIV,    2,  13|      mallent, legatosque ab suis missos rogare Hannibalem ut exercitum
13    XXIV,    4,  23|          adeunt. ab Hannibale se missos praedicant ad Hieronymum
14    XXIV,    4,  27|        antiquo renovando agerent missos. ad Murgantiam tum classem
15     XXV,    6,  28|      Epicyde creditae res erant, missos se simul ad Marcellum, simul
16    XXVI,    7,  40|       caesis Romanos ad id ipsum missos in urbem acceperunt. et
17   XXVII,    3,   9|    captum stirpis augendae causa missos. quae liberi parentibus
18   XXVII,    6,  30|      Romana classe a P. Sulpicio missos. adversus hunc ducem atque
19  XXVIII,    6,  31|        proditionem coniuratosque missos Carthaginem, spem ad inritum
20    XXIX,    4,  19|          Scipionem, responderunt missos legatos esse sed eum belli
21  XXXIII,    5,  49|          ad Antiochum et Aetolos missos consiliaque inita impellendae
22    XXXV,    4,  35|      praecipere posset crederent missos esse: quidquid Alexamenum
23    XXXV,    4,  35|       tamquam ad id unum agendum missos ab domo se scirent. cum
24  XXXVII,    6,  48|  Cornelio propraetore ex Aetolia missos esse. subtexit deinde fabulae
25 XXXVIII,    5,  45|           qui bellum indicerent, missos. 'Quid eorum, Cn. Manli,
26     XLI,    3,  22| Carthagine legatos in Macedoniam missos et rex adfirmaverat et ipsi
27    XLII,    2,  23|       non posse Carthaginienses. missos esse <se>, qui orarent senatum,
28    XLII,    2,  26|         Romae esse Perse auctore missos, ut, quid ageretur, scirent.
29    XLII,    2,  26|          qui cum legatos se esse missos ab rege dicerent ad purganda
30    XLII,    4,  46|         enim Marcio atque Atilio missos Romam legatos. si pergerent
31    XLII,    4,  52|        occupandas Graeciae urbes missos. fallaci dein conloquio
32    XLIV,    2,  14|         se Romam eadem nuntiatum missos. per quos stetisset, quo
33     XLV,    1,   3|    principem eorum, ita locutum: missos esse legatos ab Rhodiis
34     XLV,    3,  28|      senatu per milites Romanos, missos <ab> A. Baebio, <praefecto>