Lib. Cap. Par.

 1      IX,    4,  18|          adulationes, etiam victis Macedonibus graves nedum victoribus,
 2      IX,    4,  19|     traiecisset mare cum veteranis Macedonibus non plus triginta milibus
 3     XXX,    7,  42|           tristi responso dimissis Macedonibus, legati Carthaginienses
 4    XXXI,    2,  15|       Atheniensium captas nuper ab Macedonibus reciperatasque remiserant.
 5   XXXII,    3,  17|          ac libertas concessa est: Macedonibus nummi treceni in capita
 6   XXXII,    4,  25|         sentirent, nedum adiunctis Macedonibus esse, quos ne Romani quidem
 7  XXXIII,    1,   8|          simul admonens cum iisdem Macedonibus pugnaturos quos ad Epiri
 8   XXXIV,    5,  49|         distulerint et mutatos pro Macedonibus Romanos dominos. sed illis
 9   XXXVI,    3,  18|     hostium incesserent. ab dextro Macedonibus ad ipsum munimentorum finem,
10   XXXVI,    4,  25|      essent, hoc maior difficultas Macedonibus erat, quod Romani aggere
11   XXXVI,    5,  33|        Thraeciamque prosequentibus Macedonibus, ne quis eos violaret, Lysimachiam
12 XXXVIII,    1,   2|       insedere; tantumque tumultus Macedonibus est iniectum, ut fugae magis
13 XXXVIII,    1,   3|          gentibus iam undique se a Macedonibus tutos credentibus esse Aetolis
14 XXXVIII,    1,   8|          Amphilochos Dolopiamque a Macedonibus vastari, nec Aetolos ad
15 XXXVIII,    2,  16|        repetit Byzantium; Lutarius Macedonibus per speciem legationis ab
16   XXXIX,    2,  23|     Tamphilus.~ Cum Perseo rege et Macedonibus bellum quod imminebat, non
17   XXXIX,    3,  33|         Thraciae ora a Philippo et Macedonibus liberaretur. Peloponnesum
18      XL,    1,  10|       crederem receptaculum. at in Macedonibus satis praesidii est. vidisti
19      XL,    4,  56|          aut paenitendum eum regem Macedonibus propter recentem patrui
20     XLI,    3,  23|            ut finibus interdiceret Macedonibus. itaque servitiis ex Achaia
21     XLI,    3,  23| Peloponnesum videamus, inmisceamur Macedonibus armantibus se adversus Romanos.
22     XLI,    3,  24|          omni denique Graeciae cum Macedonibus iuris est, idem et nobis
23     XLI,    3,  24|        erat vetusta coniunctio cum Macedonibus, vetera et magna in nos
24    XLII,    3,  36|           iam bellum regi eorum et Macedonibus et senatus decresset et
25    XLII,    3,  38|      praesidio essent liberatis ab Macedonibus, miserunt. inde in Aetoliam
26    XLII,    4,  47|     coniungi amplius ullo consensu Macedonibus possent. haec ut summa ratione
27    XLII,    5,  67|           in Thessaliam opportunum Macedonibus decursum. cum et loco et
28   XLIII,    2,  19|          in amicitiam secum et cum Macedonibus iungendam.~ ~20.
29    XLIV,    2,  23|   Pantaucho, qui Rhodum legati cum Macedonibus irent, Parmenio et Morcus
30    XLIV,    3,  35|          res Romanis auxit animos. Macedonibus regique eorum haud mediocrem
31     XLV,    4,  38|          Persea, qui triumphari de Macedonibus nolit: et eum non isdem
32     XLV,    4,  38|           Carthaginiensibusque [et Macedonibus] triumphi acti sunt, sic
33     XLV,    4,  42|             naves regiae captae de Macedonibus invisitatae ante magnitudinis
34     XLV,    4,  43|        Gentius Perseo, non Illyrii Macedonibus, non spolia spoliis, non