Lib. Cap. Par.

 1      IV,    1,  7a|        demeretur ea in foedere atque amicitia mansuros restituto agro
 2      VI,    1,   2|              nunquam ambigua fide in amicitia populi Romani fuerant. Itaque
 3     VII,    5,  31|            par est, ne qua vetustior amicitia ac societas violetur. Samnites
 4    VIII,    1,   2|           quo minus perpetua cum eis amicitia esset, per populum Romanum
 5    VIII,    1,   2|           contracti taedium ceperit, amicitia de integro reconcilietur;
 6       X,    5,  45|              qui per multos annos in amicitia fuerant, allatum foret arma
 7   XXIII,    3,  20|             ex Bruttiis manserant in amicitia Romana, non Carthaginienses
 8    XXIV,    5,  37|             non coacti mansissent in amicitia. ad ea Romanus se in praesidio
 9    XXIV,    6,  48|           cum Syphace Romanis coepta amicitia est. quod ubi Carthaginienses
10     XXV,    2,   8|    interemptos aut propinquitate aut amicitia contingebat. ex iis tredecim
11     XXV,    6,  34|             potentemque Romana fecit amicitia. is tum cum equitatu Numidarum
12  XXVIII,    6,  34|            aequis legibus iungeretur amicitia, non prius imperio in eum
13   XXXII,    3,  22|         etiam hospitiis familiarique amicitia plerique inligati Philippo
14  XXXIII,    2,  16|              causae eos tenuerant in amicitia regis, una fides insita
15  XXXIII,    4,  35|           constanter et fideliter in amicitia populi Romani permanerent.
16   XXXIV,    3,  31|           sit et meo nomine privatim amicitia ac societas, nuper Philippi
17   XXXIV,    3,  32|             haec imperator Romanus: 'amicitia et societas nobis nulla
18   XXXIV,    3,  32|      complectar. quibus igitur rebus amicitia violatur? nempe his maxime
19   XXXIV,    5,  48|              ab inita primum Romanis amicitia cum Graecorum gente et imperatorum
20   XXXIV,    6,  59|            legite aut supersedete de amicitia agere'. 'nos vero' inquit
21    XXXV,    5,  46|           suadere ut salva Romanorum amicitia regem quoque adsumerent
22   XXXVI,    1,   3|             et num prius societas et amicitia eis renuntianda esset quam
23   XXXVI,    5,  35|             quos non sincera fide in amicitia fuisse satis constabat;
24   XXXVI,    5,  35| infitiabantur. iis petentibus, ut in amicitia pristina esse liceret, respondit
25  XXXVII,    4,  25|             Romanis quam Antiocho et amicitia sanctior firmiorque apud
26  XXXVII,    7,  53|  vetustissima domus nostrae vobiscum amicitia digna sunt, referam. pedestribus
27 XXXVIII,    2,  14|             poena eius magis quam de amicitia nobis cogitandum sit.' Perturbati
28 XXXVIII,    2,  18|       regulis et in Eumenis manserat amicitia et negaverat Antiocho adversus
29 XXXVIII,    4,  38|           Antiocho conscriptum est: 'amicitia regi Antiocho cum populo
30   XXXIX,    3,  37|            ratum est, si societas et amicitia ex aequo observatur, cur
31     XLI,    3,  23|     Romanosque manebit, nobis quoque amicitia et commercium sit; nunc
32    XLII,    1,   6|             patre suo societas atque amicitia fuisset, ea secum renovaretur,
33   XLIII,    2,  21|              ab iis urbibus, quae in amicitia cum fide permanserant, accipiendos;
34     XLV,    2,  25|             nam ita per tot annos in amicitia fuerant, ut sociali foedere