Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  55|     prodigium est: caput humanum integra facie aperientibus fundamenta
 2      II,    1,   5|       reddi ante censuerant, res integra refertur ad patres. Ibi
 3     III,    1,   7|      praeda tempus tererent, cum integra loca, Tusculanum agrum opimum
 4       V,    7,  53| ruinisque relinquere urbem et ad integra omnia Veios migrare nec
 5     VII,    2,  13|     Romani, et res et gloria est integra; quamquam de gloria vix
 6      IX,    8,  38|        aut deleta hostiliter aut integra in potestatem venere. Per
 7       X,    1,   8|       ego sic adhuc egi, tamquam integra sit causa patriciorum de
 8       X,    3,  25|       censuisse ferunt, ut omnia integra ac libera Q. Fabio servarentur,
 9    XXII,    1,   1|       externo ea solo nova atque integra concipere posse. Augebant
10    XXIV,    2,   8|       opus> Hannibali tuta atque integra ab domo venerunt, si ora
11    XXVI,    6,  37|   suspensa omnia utrisque erant, integra spe, integro metu, velut
12    XXVI,    7,  41|       hac ruina rerum stetit una integra atque immobilis virtus populi
13   XXVII,    3,   9|   propere in colonias et tamquam integra re, locuti magis quam ausi
14   XXVII,    5,  25|        moenia continerentur, res integra postea referretur cum tranquillior
15  XXVIII,    3,  15|         si imperio ducis cederet integra acies.~ Sed cum eo ipso
16  XXVIII,    8,  40|         orationem qui tamquam de integra re de Africa provincia sententiam
17    XXXI,    1,   2|  consultatio de Macedonico bello integra ad consules, qui tunc in
18   XXXII,    3,  17|         hoc et muri pars utraque integra tuta praestabat latera nec
19   XXXIV,    6,  59|     pacis causa concessurum. ita integra dilata res est. legatos
20    XXXV,    4,  32|          procul inde abesse; dum integra omnia essent, verbis potius
21   XXXVI,    1,   5|   credebant, abstinuisset Epiro, integra sibi omnia apud exercitus
22  XXXVII,    4,  30|        mergebantur. dextera pars integra sociorum magis clade quam
23 XXXVIII,    1,   9|           quid agendum esset, re integra praetorem et principes consulerent.
24 XXXVIII,    4,  39|     citra pars ultra Taurum est, integra <res> ad senatum reicitur.~ ~
25   XXXIX,    1,   4|      mandasse, ut ea disceptatio integra in adventum suum servaretur.
26   XXXIX,    1,  13|          sulpur cum calce insit, integra flamma efferre. raptos a
27   XXXIX,    1,  19|   indicibus consules habuissent, integra res ad senatum referretur,
28   XXXIX,    5,  47|          etiam sentire Philippum integra omnia sibi cum populo Romano
29   XXXIX,    5,  50|     postero die multitudo quidem integra, memor pristinorum eius
30      XL,    3,  29|   existimaret, experiretur: <id> integra sua gratia eum facturum.
31     XLI,    3,  22|         secum quidem omnia illis integra esse <ad> instituendam fideliter
32     XLI,    3,  23|    decernendum servandaque omnia integra, donec ad certum redigatur,
33    XLII,    2,  28|         et Sardinia, ut uni sors integra esset, quo senatus censuisset.