IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
Alphabetical [« »] menstruum 1 mensum 14 mente 17 mentem 32 mentes 14 menti 3 mentibus 6 | Frequency [« »] 32 magnae 32 maioris 32 malo 32 mentem 32 motum 32 nave 32 numquam | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances mentem |
Lib. Cap. Par.
1 I, 9, 58| coacta in auctorem delicti: mentem peccare, non corpus, et 2 III, 1, 7| Aequisque praedonum potius mentem quam hostium dedit. Adeo 3 III, 2, 17| decuit? Romule pater, tu mentem tuam, qua quondam arcem 4 III, 6, 47| amentiae verius quam amoris mentem turbaverat - in tribunal 5 V, 1, 4| ipsi nihil quod dicerem in mentem venire posset, adversariorum 6 V, 3, 15| fuisse die quo sibi eam mentem obiecissent ut excidium 7 V, 7, 52| de sacerdotibus? Nonne in mentem venit quantum piaculi committatur? 8 V, 7, 54| quotienscumque patria in mentem veniret, haec omnia occurrebant, 9 VI, 3, 12| micent gladii et veniat in mentem unicuique deos esse qui 10 VI, 3, 18| caelo descendent; vobis dent mentem oportet ut prohibeatis, 11 VI, 3, 20| precatusque esse ut, quam mentem sibi Capitolinam arcem protegenti 12 VI, 5, 41| fortunis praedandi, nec in mentem venit altera lege solitudines 13 VIII, 1, 5| postea fecit? non venit in mentem pugna apud Regillum lacum? 14 IX, 2, 9| et hostium imperatoribus mentem ademerunt. Nec nos in bello 15 IX, 3, 14| consules aiunt et eam precari mentem hostibus ut ne vallum quidem 16 XXII, 4, 25| magni fortunam momenti esse, mentem rationemque dominari, et 17 XXIII, 1, 5| nobis suscipiatis. Veniat in mentem, ut trepidos quondam maiores 18 XXIII, 1, 7| nihil praeter sanam civium mentem defuit, restiterat. Ut vero 19 XXVI, 2, 11| potiundae sibi urbis Romae modo mentem non dari, modo fortunam. 20 XXVIII, 5, 24| ausi; neque eis venit in mentem suis tergis suis cervicibus 21 XXX, 5, 30| fuerat eam patribus nostris mentem datam ab dis esse ut et 22 XXX, 5, 30| secundis rebus bonam quoque mentem darent di, non ea solum 23 XXX, 7, 42| bonam fortunam bonamque mentem dari; populum Romanum eo 24 XXXI, 1, 1| conveniat, tamen, cum in mentem venit tres et sexaginta 25 XXXII, 3, 21| se esse. Nulline venit in mentem cur qui nondum socii sunt 26 XXXVII, 3, 17| maneant; omnium Iasensium unam mentem esse, ut servitutem regiam 27 XXXVIII, 6, 51| egregie gerendae rei publicae mentem facultatemque dederunt. 28 XXXIX, 1, 16| a facinoribus manus, mentem a fraudibus abstinuissent: 29 XL, 1, 13| contaminatam omni scelere mentem expiarem? sed caecus criminandi 30 XLI, 3, 24| obliterent. non venit in mentem,> cum classis Romana Cenchreis 31 XLII, 2, 28| spoliatum templum alienasse mentem ferebant. suffectus in Aemili 32 XLIV, 1, 6| evadere hostis; quod, nisi di mentem regi ademissent, <et> ipsum