Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  53|          urbem penetrat; tamquam Veiis captis, ita pavidi Veientes
 2      IV,    4,  25|    Fidenae deletae sint imminere Veiis fortunam. Interim Romae
 3      IV,    5, 31b|          erat. Accito exercitu a Veiis, eoque ipso ab re male gesta
 4      IV,    5,  40|   advocata contione cum proditam Veiis rem publicam esse ab ducibus,
 5       V,    1,   1|       decreti suppressa fama est Veiis propter metum regis qui
 6       V,    1,   4|        quo abducere infecta re a Veiis exercitum noluerunt, non
 7       V,    1,   4|        spei nostrae finem captis Veiis imposuerimus. Si hercules
 8       V,    1,   5|   offendit Etruscos, rex creatus Veiis, mutari spatio interposito
 9       V,    2,   8|         urbes negotiabantur. Nec Veiis melius gesta res, quod tum
10       V,    2,   8|          regione erant, devictis Veiis bello quoque Romano se proximos
11       V,    2,  12| veniretur ad exitum spei. Namque Veiis castra quae amissa erant
12       V,    3,  15|          foret nunquam potiturum Veiis Romanum. quod primo velut
13       V,    3,  19|       Omnium primum in eos qui a Veiis in illo pavore fugerant
14       V,    3,  19|        ex senatus consulto vovit Veiis captis se facturum aedemque
15       V,    3,  22|       iam humanae opes egestae a Veiis essent, amoliri tum deum
16       V,    4,  24|                                  Veiis captis, sex tribunos militum
17       V,    4,  24|     maiorem fortunam captis esse Veiis quam incolumibus fuerit?
18       V,    4,  26|       diuturnus futurus labor ac Veiis fuisset, ni fortuna imperatori
19       V,    6,  45|     castra cernebant haud procul Veiis posita. Inde primum miseratio
20       V,    6,  46|  haudquaquam neglegens gens est. Veiis interim non animi tantum
21       V,    6,  47|                         Dum haec Veiis agebantur, interim arx Romae
22       V,    6,  47|      notato humano qua nuntius a Veiis pervenerat seu sua sponte
23       V,    6,  48|  magistrum equitum L. Valerium a Veiis adducere exercitum iubet,
24       V,    7,  52|       Forsitan aliquis dicat aut Veiis ea nos facturos aut huc
25       V,    7,  52|         Iuno regina transvecta a Veiis nuper in Aventino quam insigni
26       V,    7,  54|       tandem? Si fraude, si casu Veiis incendium ortum sit, ventoque
27      VI,    1,   4|         urbem senatus consulto a Veiis qui aedificandi Romae pigritia
28     VII,    2,  13|       patriam profectae postea a Veiis virtute reciperavere. Nobis
29      IX,    1,   4|   Gallorum impetu defendit. An a Veiis exercitum Camillumque ducem
30    XXII,    1,   3|           sicut olim Camillum ab Veiis, C. Flaminium ab Arretio
31   XXVII,    7,  37|      novendiale sacrum fuit quia Veiis de caelo lapidaverat. sub