Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  27|         fidei. Nec manere ergo nec transire aperte ausus sensim ad montes
 2       I,    5,  30|            Tullus in agrum Sabinum transire. Pugna atrox ad silvam Malitiosam
 3      II,    2,  12|         adfirmante, senatum adit. "Transire Tiberim" inquit, "patres,
 4       V,    7,  54|           cum iam ut virtus vestra transire alio possit, fortuna certe
 5       X,    5,  39|           picta atque aurata scuta transire Romanum pilum et candore
 6     XXI,    2,  16|      opulentissimae urbis, Hiberum transire; trahere secum tot excitos
 7     XXI,    4,  33|        caput imminentes, alios via transire hostes. Utraque simul obiecta
 8     XXI,    6,  47|    segniter ratem solventes cepit. Transire pontem non potuit, ut extrema
 9     XXV,    3,  13|          cum exercitu in Campaniam transire et dare operam ut frumenti
10     XXV,    4,  16|        apud Poenum quaerens, neque transire ipse neque trahere ad defectionem
11    XXVI,    2,  10|          ducenti erant, media urbe transire Esquilias iusserunt, nullos
12    XXVI,    5,  30| Syracusanorum desisse ad Marcellum transire pollicerique se urbem cum
13   XXVII,    4, 15b|            perfuga iussus Tarentum transire, ac per sororem praefecto
14   XXVII,    7,  39|           ex hibernis et iam Alpes transire; octo milia Ligurum conscripta
15    XXIX,    5,  26|      finiendum in Africa bellum se transire volgaverat. concurrerat
16    XXXI,    6,  48|           cum exercitum ex Etruria transire in Galliam iussisset, ipse
17  XXXIII,    4,  35|           Aetolis Philippum sed ne transire quidem in Graeciam Romanos
18   XXXIV,    2,  19|            ferre iubet: primam, si transire ad Romanos velint et duplex
19   XXXIV,    3,  34|       moveret socios, simulando se transire in eorum sententiam omnes
20   XXXIV,    6,  60|          regem cum ceteris omnibus transire in Europam debere et in
21    XXXV,    3,  24|       Brundisio cum omnibus copiis transire in Epirum est iussus et
22   XXXVI,    3,  16|   occuparent obsiderentque, ne qua transire Romani possent. hoc nuntio
23  XXXVII,    3,  18|         non poterat, depopulandis, transire in fines regni Eumenis,
24  XXXVII,    4,  28|            ante urbem est, classem transire. dicitur et Eudamus Rhodius
25 XXXVIII,    1,  11|            ducetur, per fines suos transire sinito, neve ulla ope iuvato;
26 XXXVIII,    4,  38|            sub dicione eius erunt, transire sinito, neu commeatu neu
27 XXXVIII,    5,  45|            eius vitasse. Cupientem transire Taurum aegre omnium legatorum
28     XLI,    1,   5|         imperata. M. Iunius consul transire in Galliam et ab civitatibus
29     XLI,    3,  21|   equitibus in Corsicam iussus est transire. dum is ibi bellum gereret,
30    XLII,    3,  39|   transiret. rex cum omni comitatu transire aecum censebat; legati vel
31     XLV,    1,   6| abalienavit animos. pro se quisque transire ad Romanos; fugaeque consilium