Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  26|     piaculo lueretur, imperatum patri ut filium expiaret pecunia
 2       I,    6,  32|         populi Romani Quiritium patri patrato Priscorum Latinorum
 3       I,    6,  34|       fuerunt. Lucumo superfuit patri bonorum omnium heres: Arruns
 4       I,    8,  45|      Bos in Sabinis nata cuidam patri familiae dicitur miranda
 5       I,    8,  47|  Corintho nec ab Tarquiniis, ut patri tuo, peregrina regna moliri
 6       I,    8,  47|   stirpem, fratri similior quam patri." His aliisque increpando
 7       I,    9,  50|         verbis posse: ni pareat patri, habitrum infortunium esse.~ ~
 8      II,    1,   5|    poenae capiendae ministerium patri de liberis consulatus imposuit,
 9       V,    3,  18|     mandetis." datum id petenti patri filiusque eius P. Licinius
10     VII,    1,   4|         damnum utrum nutriendum patri, si quicquam in eo humani
11     VII,    1,   5|  pietate avertisset. Itaque non patri modo remissa causae dictio
12    VIII,    5,  32|   tenderet neu unico iuveni neu patri eius, clarissimo viro, neu
13     XXI,    1,   1|          pueriliter blandientem patri Hamilcari ut duceretur in
14     XXI,    1,   3|   inquit, "Hasdrubal, quem ipse patri Hannibalis fruendum praebuit,
15   XXIII,    1,   9|         debeo pietatem exsolvam patri. Tuam doleo vicem, cui ter
16    XXVI,    7,  41|         diduxere exercitus quae patri patruoque meo causa exitii
17  XXVIII,    3,  13|       quae cladis causa fuisset patri patruoque, magnum momentum
18  XXXVII,    6,  45|   frumenti reliquum ex eo, quod patri debitum est, placet. haec
19   XXXIX,    5,  47|        eius habere, etsi corpus patri reddiderit, et scire, quantum
20   XXXIX,    5,  53|         concessisque sibi, quae patri negata essent; et omnis
21      XL,    1,   5|       omnia tuendo suspectum se patri et opportunum criminibus
22      XL,    1,   8|      pavorem mixtum admiratione patri iniecisset, 'atqui si aures
23      XL,    1,  10|       tibi quoque ipsi, regi et patri, praeferant. iste enim est,
24      XL,    2,  21|          sed non solum parendum patri [tutum], sed etiam adsentiendum
25      XL,    2,  23|         et auctore eo indicatur patri. litterae primum ad obsidentem
26    XLII,    2,  24|  mandati a patre haberet, neque patri facile fuisse mandare, cum
27    XLII,    2,  24|        mitti. eam causam fuisse patri mittendi se Romam, qui deprecaretur
28    XLII,    2,  24| Numidiam proficisci et nuntiare patri, ut de iis, de quibus Carthaginienses
29    XLII,    3,  41| dicionis essent, vestro decreto patri adtributi meo. nec, si causa
30   XLIII,    1,   8|        Persei et ante Philippo, patri eius, intulisse populum
31     XLV,    1,  13|        tantae eam rem laetitiae patri suo esse, ut Romam venire