Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   3|                         Cum haud cuiquam in dubio esset bellum ab
 2      II,    5,  55|          discrimen adesse; nihil cuiquam sanctum, non publici fore,
 3     III,    8,  59|    itaque hoc anno nec diem dici cuiquam nec in vincla duci quemquam
 4      IV,    2,  15|     nullos honores, nulla merita cuiquam ad dominationem pandere
 5       V,    1,   6|      erit seditionis auctor, nec cuiquam dicere ea licebit quae apud
 6      VI,    3,  19|      praeter vim et caedem nihil cuiquam occurreret, eam autem ingentis
 7      VI,    4,  25|         aut ipsi aut in exercitu cuiquam satis placato animo Camillus
 8     VII,    6,  41|        quis eam rem ioco seriove cuiquam exprobraret. Lex quoque
 9    VIII,    1,   3|  nominatim evocari placuit. haud cuiquam dubium erat super qua re
10    VIII,    4,  23|     dictatorem, neque ab consule cuiquam publice privatimve de ea
11      IX,    3,  14|        ut doceretur miles minime cuiquam militum consules odio in
12      IX,    5,  23|         alibi quam in semet ipso cuiquam relictam spem de magistro
13      IX,    8,  38|       bellicae ponebatur, dubium cuiquam erat. Sed nec in Samnium
14    XXII,    4,  28|       pugnam neque ad fugam spes cuiquam superesset.~ ~29.
15    XXII,    5,  35|         absentes creati sunt nec cuiquam eorum praeter Terentium
16   XXIII,    5,  35| praeceperat - ne qua exprobratio cuiquam veteris fortunae discordiam
17    XXIV,    4,  26|          aut legibus? quod ab se cuiquam periculum, a sola ac prope
18  XXVIII,    4, 17b|          duae quinqueremes, haud cuiquam dubio quin hostium essent
19    XXXI,    4,  31|          referendo quid mihi aut cuiquam reliquerunt quod obicere
20   XXXII,    3,  20|       vestros inclinarunt, vocem cuiquam possunt exprimere? Cum praesertim
21  XXXIII,    4,  32|   ferebant Romanos facturos: vix cuiquam persuadebatur Graecia omni
22   XXXIV,    5,  49|        prope viribus ad nocendum cuiquam ademptis relinqui quam intermori
23 XXXVIII,    6, 50b|          causam. Quid autem tuto cuiquam, nedum summam rem publicam,
24   XXXIX,    5,  50|       custodiendum audebant, nec cuiquam uni custodiam eius satis
25   XXXIX,    5,  50|          loco potius quam homini cuiquam credendam custodiam rati,
26      XL,    2,  21|     patris amicorum, ex quo haud cuiquam dubium esse coeperat, ad
27     XLI,    2,   6|    Lycios Rhodiis nec ullos alii cuiquam, qui nati liberi sint, in
28    XLII,    3,  41|         et hercule, quid adtinet cuiquam exilium patere, si nusquam
29     XLV,    2,  15|          iniussu populi censorem cuiquam homini, nedum ordini universo
30     XLV,    3,  29| aedificiorumque inter se placere cuiquam extra fines regionis suae
31     XLV,    4,  44|        populi Romani fuisset nec cuiquam datus esset, dignissimum