Lib. Cap. Par.

 1       0, Prae,  12|         quidem gratae futurae cum forsitan necessariae erunt, ab initio
 2       I,    9,  53| suppliciis tegere liberos sciant. forsitan etiam ardoris aliquid ad
 3      II,    1,   2|            exonera civitatem vano forsitan metu; ita persuasum est
 4      II,    5,  45|   periculo aversi: diem tempusque forsitan ipsum leniturum iras sanitatemque
 5     III,    3,  25|        more impedire dilectum, et forsitan ad ultimum impedissent;
 6       V,    1,   5|        aut potionis longinquum et forsitan insanabilem morbum efficiat.~ ~
 7       V,    3,  15|        revocare posse, et tacendo forsitan quae di immortales volgari
 8       V,    7,  52|           sollemni gentis fuerit? Forsitan aliquis dicat aut Veiis
 9     VII,    5,  30|     amicitiam meminissemus, amici forsitan pariter ac nunc, subiecti
10      IX,    2,   9|        illud quidem, quod quosdam forsitan moveat, refert, consul an
11      IX,    2,  11|          abeant." et illi quidem, forsitan et publica, sua certe liberata
12      IX,    4,  19|           reor ad unum bellum. Et forsitan, cum et foederibus vetustis
13       X,    2,  18|   consentaneum est, cum bello tuo forsitan vix sufficias, huc te ad
14       X,    3,  24|         et P. Decium gloriari; et forsitan, quem ille obrutum ignem
15     XXI,    5,  40|     Hannibalem videantur. Sed ita forsitan decuit, cum foederum ruptore
16    XXII,    4,  23|        altera ipsius facto, primo forsitan dubio quia non exspectata
17    XXVI,    2,  13|  hauriendi est sitis. nec iniuria forsitan; nos quoque idem fecissemus,
18    XXVI,    5,  29|        senatu Siculi essent aliam forsitan futuram fuisse sententiam
19   XXVII,    7,  37|   canentes ibant, illa tempestate forsitan laudabile rudibus ingeniis,
20     XXX,    2,   9|           Uticam incaute agentem; forsitan etiam navalia castra relicta
21     XXX,    5,  30|     condiciones dicere pacis; sed forsitan non indigni simus qui nobismet
22    XXXI,    4,  31|         cum eo pacem fecistis. et forsitan dicatis bello Punico occupatis
23    XXXI,    5,  38|           congressus rex fuisset, forsitan inter tumultum, cum omnes
24   XXXII,    3,  21|       commune consultum non vult. Forsitan ego quoque tacerem, si privatus
25  XXXIII,    3,  25|     sententiae patres fecerat; et forsitan obtinuisset consul, ni Q.
26   XXXIX,    1,  10|            matrem enim insimulare forsitan fas non sit - pudicitiam
27      XL,    1,  14|           sit, illo etiam - pravo forsitan - gaudio provehente, quod
28      XL,    1,  15|         nec ambigere umquam de eo forsitan debeam, quia minor sum,
29   XLIII,    1,   1|         se quisque credere Carnis forsitan aut Histris bellum inlatum.
30     XLV,    3,  31|         non parendum credebant et forsitan etiam in periculo fore Callicraten