Lib. Cap. Par.

 1       I,    8,  45|           Sabinum ita adloquitur: "Quidnam tu, hospes, paras?" inquit, "
 2       I,    9,  54| sciscitatum Romam ad patrem mittit quidnam se facere vellet, quando
 3     III,    6,  38|        mirabundam plebem convertit quidnam incidisset cur ex tanto
 4     III,    9,  64|           consules iterum faceret, quidnam facturi essent, nihil sententiae
 5      IV,    5, 44a|            repulsa suorum accensi. Quidnam id rei esset? Non suis beneficiis,
 6       V,    1,   2|         Romana regnum exercerent]. Quidnam illi consules dictatoresve
 7       V,    3,  15|      altitudinem insolitam crevit. Quidnam eo di portenderent prodigio
 8       V,    3,  15|       missus esset, sciscitantibus quidnam id esset quod de lacu Albano
 9       V,    3,  21|        armati discurrunt, mirantes quidnam id esset quod cum tot per
10    VIII,    1,   3|    responsum sicut dubios Samnites quidnam facturum Romanum censerent
11    VIII,    1,   3|           actum iri secum credant, quidnam ad ea responderi placeat,
12      IX,    7,  33|      agedum" inquit, "Appi Claudi, quidnam facturus fueris, si eo tempore
13      IX,    8,  38|         oculis tacitus ab incertis quidnam acturus esset legatis recessit;
14     XXI,    2,  22|           cura ingenii humani cum, quidnam id esset quod respicere
15   XXIII,    1,   8|       fuimus. Cum mirabundus pater quidnam id esset consilii quaereret,
16    XXVI,    2,  15|      inclamavit, et cum mirabundus quidnam sese vellet resedisset Flaccus, '
17    XXVI,    3,  18|          ortum et tacita cogitatio quidnam egissent; nonne favor plus
18    XXVI,    4,  22|      erectis omnibus exspectatione quidnam postulaturus esset, oculorum
19  XXVIII,    6,  31|       fines regressi paulisper dum quidnam de seditione statueretur
20  XXXIII,    1,  10|      hastas Macedonas conspexerat, quidnam pararent incertus paulisper
21  XXXIII,    3,  27|        exercitu Romano ea fierent, quidnam se futurum esse profectis
22   XXXIV,    6,  57|         Menippus ignorare se dixit quidnam perplexi sua legatio haberet,
23    XXXV,    2,  14|            Scipioni et subiecisse 'quidnam tu diceres, si me vicisses?' '
24   XXXVI,    2,  10|        regem redeunt; consultanti, quidnam agendum de Larisa esset,
25   XXXVI,    2,  12|           auditis cum in contione, quidnam respondendum regi esset,
26 XXXVIII,    1,   2|           erat, et pro se quisque, quidnam futurum esset, cogitare,
27    XLIV,    1,   7|       relictas esse. incerto inde, quidnam agendum foret - adeo sine
28    XLIV,    1,  12|            primum admiratio cepit, quidnam sibi repentinus clamor vellet.
29    XLIV,    2,  19|            patres fuissent, maxime quidnam consul de Macedonia, cuius