Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  17|      experta. Timor deinde patres incessit ne civitatem sine imperio,
 2       I,    9,  56|  perfectis patris mandatis cupido incessit animos iuvenum sciscitandi
 3      II,    2,   7|         Tarquinium atque Etruscos incessit ut omissa inrita re nocte
 4      II,    3,  18|     viderunt, magnus plebem metus incessit, ut intentiores essent ad
 5      II,    3,  27|       verterant. Super haec timor incessit Sabini belli; dilectuque
 6      II,    3,  32|                 Timor inde patres incessit ne, si dimissus exercitus
 7      II,    5,  49|     admiratione hominum per urbem incessit. Sex et trecenti milites,
 8     III,    8,  60|      indignatio Aequos et Volscos incessit, si victores exercitus vallum
 9      IV,    6,  57|        vero gravior cura patribus incessit, quippe cum prodi causam
10     VII,    5,  34|      pugnaturum; deinde admiratio incessit quod nec pugnam inirent
11     VII,    6,  39|          deinde haud dubius timor incessit animos consilia sua emanasse:
12    VIII,    1,   3|         belli crearentur, religio incessit ab eis quorum imminutum
13    VIII,    3,  17|          Antonius. religio deinde incessit vitio eos creatos magistratuque
14    VIII,    5,  29|           tamen tanta cura patres incessit ut pariter eam susceptam
15    VIII,    5,  36|       signa cum dictatore fuerit. incessit deinde qua duxit praedae
16      IX,    1,   4|    exortus est tantaque maestitia incessit ut non gravius accepturi
17      IX,    2,   8|       admiratio miseratioque viri incessit homines ut modo vix crederent
18      IX,    4,  17|     temulento agmine comisabundus incessit, visus illi habitus esset,
19      IX,    5,  21|     Infestior tamen in erumpentes incessit nec magno certamine intra
20    XXII,    2,  12|        ceterum tacita cura animum incessit quod cum duce haudquaquam
21   XXIII,    1,  10|        est ductus, contionabundus incessit, ad circumfusam undique
22   XXIII,    6,  38|          primo gravis cura patres incessit, cernentes quanta vix tolerantibus
23     XXV,    1,   1|          parte externa, civitatem incessit ut aut homines aut dei repente
24   XXVII,    7, 33b|  praecipua cura patres populumque incessit consules primo quoque tempore
25  XXVIII,    1,   3| conligeret.~ Timor inde oppidanos incessit ne, si hostis urbem intrasset,
26    XXIX,    1,   3|   pavorque, dein maestitia animos incessit: tantum fortunam mutasse
27   XXXVI,    2,  10|          quadrato agmine ad urbem incessit, ut incerti fluctuarentur
28   XXXVI,    3,  16|        obsaepta videbantur, timor incessit, ne quas per imminentia
29  XXXVII,    3,  16|     multitudo effundebatur, timor incessit Livium, ne et auxiliares