Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  23|        scis. Multum illi terra, plurimum mari pollent. Memor esto,
 2       I,    5,  30|    ceterum equitatu aucto nuper plurimum Romana acies valuit. Ab
 3      II,    3,  31|     dictator Sabinos, ubi longe plurimum belli fuerat, fundit exuitque
 4     III,    2,  14|       minuerunt animos; sed ibi plurimum profectum est quod modo
 5     III,    9,  70|        pelli coeptum; in dextro plurimum laboris fuit. Ibi Agrippa,
 6      IV,    4,  30|   adsignatus. Siccitate eo anno plurimum laboratum est, nec caelestes
 7      IV,    5,  38|     obiectis parmis, ubi suorum plurimum laborem vident. Restituitur
 8      IV,    6,  46|       loco non movisse. Et quod plurimum animorum fecit, dictator
 9       V,    1,   6|      disciplinam certe militiae plurimum intererat, insuescere militem
10       V,    6,  37|         inde aliorum populorum, plurimum terroris Romam celeritas
11     VII,    1,   6|       monitu quaeri coeptum quo plurimum populus Romanus posset;
12     VII,    6,  40|        militibus, parceret, cui plurimum vos, imperatori vestro,
13      IX,    4,  17|       bellatum, futurus fuerit. Plurimum in bello pollere videntur
14     XXI,    1,   4|      plus confidere aut audere. Plurimum audaciae ad pericula capessenda,
15     XXI,    1,   4|         ad pericula capessenda, plurimum consilii inter ipsa pericula
16     XXI,    1,   7|         et iuventus delecta ubi plurimum periculi ac timoris ostendebatur
17     XXI,    4,  38|     inter auctores constat. Qui plurimum, centum milia peditum, viginti
18     XXI,    7, 57b|         profectus Hannibal, cum plurimum in celando incepto ad effectum
19    XXII,    7,  52|        et si quid argenti (quod plurimum in phaleris equorum erat;
20   XXIII,    5, 37a|      turrem, facibus ardentibus plurimum simul ignem coniecerunt.
21    XXIV,    1,   2|       ipsam urbem et maritimam, plurimum accessurum opibus, si in
22    XXVI,    6,  38|        unquam Poenus, quo longe plurimum valuerat, equitatu superior
23    XXVI,    7,  44|       quae in rem sunt, quodque plurimum ad accendendos militum animos
24   XXVII,    7,  39|        in unum vires pateretur. plurimum in eam rem adiuvit opinio
25  XXVIII,    4, 17b|       profectus tranquillo mari plurimum remis, interdum et leni
26  XXVIII,    7,  37|    occursum est. fundis ut nunc plurimum, ita tum solo eo telo utebantur,
27    XXIX,    3,  15|        earum coloniarum militum plurimum dedisset populo Romano ex
28    XXIX,    4,  17|   querellae, patres conscripti, plurimum in eo momenti esse si probe
29     XXX,    2,  13|  Numidarum. tum quantum quisque plurimum poterat magnitudini Syphacis
30     XXX,    6,  35|         servare ordines, in quo plurimum spei ponerent, Romanos prohiberent;
31    XXXI,    4,  30|      Romanis, qui secundum deos plurimum possent, bellum susciperent.~ ~
32    XXXI,    6,  44|   praecipue Athenis, ubi oratio plurimum pollet, favore multitudinis
33  XXXIII,    1,   5|      plerosque et trium aut cum plurimum quattuor ramorum vallos
34  XXXIII,    1,   7|       effusa detruderentur fuga plurimum in Aetolis equitibus praesidii
35  XXXIII,    1,   9|          dextero cornu rex loci plurimum auxilio, ex iugis altioribus
36   XXXIV,    4,  39|     emittenda cum procursu, quo plurimum concitantur, tela spatium
37    XXXV,    3,  27|  mercennariis militibus, quibus plurimum fideret, ab tergo suos adgressurum.
38    XXXV,    3,  28|        aut quo genere armorum - plurimum enim interesse - usurus;
39  XXXVII,    3,  13| detractaret hostis pugnam, quod plurimum intererat ad animos civitatium,
40  XXXVII,    3,  18|       mixto variis ex gentibus. plurimum terroris in Gallorum mercede
41  XXXVII,    4,  30|        ad proelium trepidabant. plurimum tamen, quae solet, militum
42 XXXVIII,    4,  41|        pugnaretur, cecidissent, plurimum Q. Minucii Thermi morte
43   XXXIX,    1,   5| castigare. Ti. Gracchi collegae plurimum oratio movit. ne suas quidem
44      XL,    3,  34|    conveniens esset, ipsorum id plurimum referre. ad consules irent,
45      XL,    4,  56|         profectus Thessalonicae plurimum temporis moratus fuerat.
46    XLII,    2,  17|    cuius scire se conparationem plurimum difficultatis et periculi
47    XLIV,    1,   4|    summittendo neque ipse, quod plurimum intererat, certamini adfuit,
48    XLIV,    1,   7|                          Consul plurimum et praesidii et spei cernens
49    XLIV,    1,  11|        nuper obiecerat Perseus, plurimum erat laboris. ibi quaerenti
50     XLV,    1,  11|         erant acceperunt; soror plurimum adiuvit non consilio modo,
51     XLV,    2,  25|  gesserant in Macedonia bellum. plurimum causam eorum adiuvit M.