Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   5|   contacta regia praeda spem in perpetuum cum iis pacis amitteret.
 2      II,    2,  15|    daretur responsum, sed ut in perpetuum mentio eius rei finiretur,
 3      II,    3,  22|       de foedere, quod prope in perpetuum negatum fuerat, rem ad novos
 4      II,    5,  44|       praesentia re, exemplo in perpetuum, quando inventum sit suis
 5     III,    6,  38|     dubie videri. Deploratur in perpetuum libertas, nec vindex quisquam
 6      IV,    5,  37|    fuisse; volgo fremere aut in perpetuum arma bellumque oblivioni
 7       V,    1,   2|   libertatem plebis; remotam in perpetuum et ablegatam ab urbe et
 8      VI,    5,  34|     paucos annos reciperasse in perpetuum patres viderentur. ne id
 9     VII,    5,  30|  conscripti, misit amicitiam in perpetuum, auxilium in praesens a
10     VII,    5, 37a|    fuerant, duplici frumento in perpetuum, in praesentia bubus privis
11    VIII,    1,  8a|       imperia aut impunitate in perpetuum abroganda, nec te quidem,
12    VIII,    3, 13b|      Latinos attinet, parare in perpetuum vel saeviendo vel ignoscendo
13      IX,    2, 12a|       cum eis quos potuerint in perpetuum vel inimicos tollere vel
14    XXII,    1,   1|     festum habere ac servare in perpetuum iussus.~ ~2.
15    XXIV,    2,   8|     creatus adversus veterem ac perpetuum imperatorem comparabitur,
16    XXVI,    4,  23| praetore senatus decrevit ut in perpetuum voverentur. eodem anno prodigia
17   XXVII,    5,  23|    populum iussus ut ii ludi in perpetuum in statam diem voverentur.
18  XXVIII,    6,  34|         debitam vitam pro eo in perpetuum devoveant. antea in causa
19  XXVIII,    8,  41|  florentem rem publicam suam in perpetuum adflixerunt.~ ~42.
20    XXIX,    1,   1|       externo imperio soluta in perpetuum Hispania in patrios rediret
21     XXX,    6,  32|         non in unum diem sed in perpetuum, si felicitas adesset, victores.
22   XXXIV,    1,   6|   senatus aut populus iussit in perpetuum servari oportet, cur pecunias
23  XXXVII,    7,  54|        vestram universae gentis perpetuum vos praestare decet. non,
24  XXXVII,    7,  54|   imperium, ubi est, ibi ut sit perpetuum, optant; libertatem vestris
25 XXXVIII,    6,  56|        eo populum ait, quod eum perpetuum consulem et dictatorem vellet
26    XLII,    3,  41|      abire ex regno iussi et in perpetuum interdixi finibus meis.
27    XLII,    4,  47|        sed eius demum animum in perpetuum vinci, cui confessio expressa
28     XLV,    3,  33|        Alexandreae erat, sed in perpetuum usum fierent. haec in classem