Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   1|       dextra data fidem futurae amicitiae sanxisse. Inde foedus ictum
 2       I,    6,  34|   obeundo officia in familiaris amicitiae adduxerat iura, ut publicis
 3     VII,    5,  30|        semper satis iusta causa amicitiae, velle eum vobis amicum
 4     VII,    5,  31|   Campanorum, responsum senatus amicitiae Samnitium memor, deditionem
 5     XXI,    2,  19|        vestram Carthaginiensium amicitiae praeponamus, cum qui id
 6   XXIII,    1,  10|      Unum esse exsortem Punicae amicitiae foederisque secum facti,
 7     XXV,    6,  28|     ipse viveret unicus Romanae amicitiae cultor, incolumes Syracusas
 8    XXVI,    4,  24| placeret vellentque, eodem iure amicitiae Elei Lacedaemoniique et
 9  XXVIII,    6,  32|         sola fuerit fidei atque amicitiae ipsos per scelus rupisse.
10   XXXII,    1,   5|      animos, ne et illi ad spem amicitiae Romanorum deficerent et
11   XXXII,    5,  38|        futurae regi cum tyranno amicitiae, filias suas regem Nabidis
12   XXXII,    5,  39|       Inde ubi de condicionibus amicitiae coeptum agi est, Romanus
13   XXXIV,    2,   9| tutiores quod sub umbra Romanae amicitiae latebant, quam sicut minoribus
14   XXXIV,    6,  58|      nullam esse regi nuntietis amicitiae cum populo Romano iungendae:
15    XXXV,    2,  12|       sociorum iniurias Romanae amicitiae coniungeret se cum Antiocho.
16    XXXV,    2,  18|        Romanorum, in eum gradum amicitiae regis ut consiliis quoque
17  XXXVII,    7,  53|  tetendisse; in certamine autem amicitiae vestrae, benevolentiae erga
18  XXXVII,    7,  54|    legationis expositis initiis amicitiae cum populo Romano meritisque
19      XL,    1,  15|        mihi cum Romanis, pater, amicitiae causa tu fuisti. quoad tecum
20     XLI,    3,  23|       alio crimine quam Romanae amicitiae initae occidit; Persea,
21    XLII,    1,   6|        ad Ptolemaeum renovandae amicitiae causa proficisci iussi.
22    XLII,    1,  12| Philippo, numquam ad scribendum amicitiae foedus adduci potuisse;
23    XLII,    2,  17|        fuerat; litterisque spem amicitiae interioris magnaeque inde
24    XLII,    3,  37|       quem si aliquem respectum amicitiae cum <populo Romano> habere
25    XLII,    4,  44|        qui auctores paciscendae amicitiae fuerant, ad satisfaciendum
26    XLIV,    1,  13|   Eumenen et Persea condiciones amicitiae. ab Demetriade certe abscessum
27     XLV,    4,  42|       populum Romanum meminisse amicitiae, quae cum Cotye maioribusque
28     XLV,    4,  42|     Persei gratiam praetulisset amicitiae populi Romani, magis, quid