Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   3|           id imperium ei ad puberem aetatem incolume mansit; tantisper
 2       I,    2,   5|         esse fratres, comparando et aetatem eorum et ipsam minime servilem
 3       I,    3,   9|            penuria mulierum hominis aetatem duratura magnitudo erat,
 4       I,    5,  30|           usque ad patrum nostrorum aetatem appellata est. Et ut omnium
 5       I,    7,  35|             Iam filii prope puberem aetatem erant. Eo magis Tarquinius
 6       I,    9,  53|          ducentos amplius post suam aetatem annos movit, Suessamque
 7      II,    2,  13|          ipsorum probabile erat eam aetatem potissimum liberari ab hoste
 8      II,    2,  14|           antiquis usque ad nostram aetatem inter cetera sollemnia manet,
 9     III,    1,   6|       vigiliarum senatores, qui per aetatem ac valetudinem poterant,
10     III,    2,  12|           eo, fervorem et audaciam, aetatem cottidie auferre: quod desideretur,
11     III,    6,  42|            censerent, omnes qui per aetatem arma ferre possent custodire
12     III,    7,  52|      exercitum plebs, nullo qui per aetatem ire posset retractante.
13       V,    4,  27|            habemus non adversus eam aetatem cui etiam captis urbibus
14    VIII,    6, 37b|         auctores mansisse ad patrum aetatem constat nec quemquam ferme
15      IX,    3,  15|          iustissimo triumpho ad eam aetatem secundum Furium Camillum
16      IX,    4,  19|            cum Poenis recordor, vix aetatem Alexandri suffecturam fuisse
17    XXII,    6,  40|            anni prioris M. Atilium, aetatem excusantem, Romam miserunt,
18    XXIV,    1,   4|    dominationem modice laturum. eam aetatem, id ingenium tutores atque
19    XXVI,    8,  49|             satis est? Alia me cura aetatem harum intuentem – nam ipsa
20   XXVII,    4,  19|      traiecisse; prohibitum propter aetatem a Masinissa nunquam ante
21  XXVIII,    8,  43|           perfunctumque et me infra aetatem filii etiam sui posuit tamquam
22  XXVIII,    8,  43|          Romanus, quid ita tum nemo aetatem meam, vim hostium, difficultatem
23     XXX,    4,  22| interrogarent, nec meminisse se per aetatem - etenim omnes ferme iuvenes
24    XXXI,    4,  28|        datis ex amicorum numero qui aetatem eius regerent, cum parte
25   XXXIV,    5,  51|          principio ad nostram usque aetatem traducentis. a censu maxime
26 XXXVIII,    6,  51|            ad senectutem semper vos aetatem meam honoribus vestris anteistis,
27    XLII,    3,  29|            erat. Ptolemaeus propter aetatem alieni etiam tum arbitrii
28    XLII,    3,  34|           ibi habito. cum primum in aetatem veni, pater mihi uxorem